Prężny rozwój medycyny estetycznej powoduje, że zabiegi oferowane przez ten dział medycyny cieszą się coraz większą popularnością, zwłaszcza wśród kobiet. Jedną z gałęzi medycyny estetycznej jest ginekologia estetyczna- dyscyplina oferująca kobietom korekcję wyglądu i poprawę funkcjonowania narządów płciowych. Zmiany w narządach płciowych, będące m.in. wynikiem procesów starzenia się, doprowadzają często do utraty pewności siebie przez kobiety i poczucia nieatrakcyjności, a tym samym do osłabienia relacji z partnerem. Jednym z zabiegów poprawiających wygląd narządów płciowych i komfort życia seksualnego jest labioplastyka. Na czym polega ten zabieg oraz w jakich przypadkach się go wykonuje?
Co to jest labioplastyka?
Labioplastyka jest to zabieg z zakresu ginekologii estetycznej, polegający na zmianie kształtu lub wielkości warg sromowych mniejszych. Procedura ta jest coraz popularniejsza wśród pacjentek w różnym wieku, które poddają się zabiegowi zarówno z przyczyn funkcjonalnych, jak i estetycznych. Labioplastyka polega na usunięciu nadmiaru tkanki w obrębie warg sromowych mniejszych i nadaniu im pożądanego kształtu. Zabieg może być wykonywany przy pomocy tradycyjnych metod chirurgicznych (z użyciem skalpela) lub technik małoinwazyjnych – przy pomocy lasera.
Przypomnijmy, że do zewnętrznych narządów płciowych żeńskich (określanych mianem sromu) zalicza się:
- wargi sromowe większe;
- wargi sromowe mniejsze;
- wzgórek łonowy;
- łechtaczkę;
- przedsionek pochwy.
Wargi sromowe stanowią najbardziej widoczny element żeńskich narządów płciowych i pełnią bardzo ważną rolę anatomiczną- zabezpieczają pochwę przed wnikaniem do niej drobnoustrojów (bakterii, wirusów, grzybów).
Źródło: http://drstrychar.com/content/uploads/2018/04/Uklad-rozrodczy.pdf
Warto podkreślić, że nie istnieje jeden wzorzec, “ideał” wyglądu warg sromowych- jest to cecha osobniczo zmienna, a kształt, rozmiary czy zabarwienie tego elementu budowy okolic intymnych mogą bardzo różnić się pomiędzy kobietami. U jednych pań wargi sromowe mniejsze zupełnie “schowane” są w wargach sromowych większych, u innych zaś już od urodzenia wargi sromowe mniejsze wystają poza wargi sromowe większe. Każdy z tych przypadków mieści się w granicach normy, o ile kobieta nie odczuwa z tego powodu dyskomfortu psychicznego lub fizycznego.
Kiedy wykonać labioplastykę?
Z uwagi na fakt, że labioplastyka wykonywana jest od stosunkowo krótkiego czasu, nie zostały jeszcze określone konkretne wskazania do wykonania tego rodzaju zabiegu. W znacznej większości przypadków, to wyłącznie od preferencji pacjentki zależy, czy zdecyduje się ona poddać korekcji warg sromowych. W niektórych przypadkach jednak na zabieg labioplastyki może skierować pacjentkę lekarz ginekolog. Sytuacja ta ma miejsce wówczas, gdy przerost, asymetria i zmieniona budowa anatomiczna warg sromowych powoduje u pacjentki ból lub sprzyja nawracającym infekcjom okolic intymnych.
Najczęstszymi pobudkami, skłaniającymi kobiety do skorzystania z zabiegu labioplastyki są:
- niezadowolenie z wyglądu, wielkości i kształtu warg sromowych;
- asymetria warg sromowych mniejszych;
- dyskomfort psychiczny odczuwany w sytuacjach intymnych, wstyd przed partnerem z powodu przerośniętych warg sromowych;
- dyskomfort fizyczny (ból) odczuwany podczas aktywności fizycznej (np. jazdy na rowerze) lub przy noszeniu obcisłej bielizny, spowodowany uciskiem i otarciami warg sromowych;
- ból podczas stosunku (stan ten określamy mianem dyspareunii);
- częste infekcje intymne, wynikające ze zmienionej anatomii warg sromowych (przerośnięte wargi sromowe mniejsze nie zabezpieczają w pełni pochwy przed wnikaniem drobnoustrojów).
Celem labioplastyki jest poprawa nie tylko wyglądu warg sromowych mniejszych, lecz przede wszystkim ich funkcjonalności.
Jak rozpoznać powiększone wargi sromowe?
Nie istnieją jasno sprecyzowane kryteria pozwalające zdefiniować, kiedy mamy do czynienia z przerostem warg sromowych mniejszych. Dla ułatwienia przyjęto, że o przeroście warg sromowych mniejszych mówimy wówczas, gdy odległość mierzona pomiędzy podstawą a krawędzią warg sromowych mniejszych jest większa niż 4 cm.
Postrzeganie wielkości i kształtu warg sromowych oraz uznawanie ich za “normalne” lub odbiegające od normy, znacznie różni się pomiędzy kobietami. Duży wpływ na negatywne postrzeganie własnych warg sromowych przez kobiety mają media i prasa, które pokazując wyretuszowany obraz żeńskich narządów płciowych, kreują fałszywy wizerunek idealnego ciała. Na zaburzone postrzeganie obrazu warg sromowych przez kobietę mogą mieć wpływ także dokuczliwe komentarze ze strony partnera seksualnego na temat ich wyglądu. Wówczas, nawet jeżeli wcześniej kobieta nie uznawała swoich warg sromowych za zbyt duże lub nieestetyczne, zaczyna czuć się nieatrakcyjna i wstydzić się własnego ciała.
Przyczyny powiększonych warg sromowych
Przyczyny przerostu warg sromowych są różnorodne, a do najważniejszych zaliczamy:
- uwarunkowania genetyczne – część kobiet już od urodzenia boryka się z problemem przerośniętych warg sromowych. Ta odmienność anatomiczna występuje u dziewczynek częściej, jeżeli kobiety w najbliższej rodzinie również mają przerośnięte wargi sromowe;
- przewlekłe infekcje intymne – przewlekły proces zapalny przebiegający z włóknieniem może pobudzać tkankę budującą wargi sromowe do przerostu;
- liczne, trudne porody siłami natury – podczas parcia często dochodzi do samoistnych uszkodzeń i deformacji w obrębie warg sromowych;
- przebycie terapii hormonalnej z zastosowaniem estrogenów lub androgenów- wargi sromowe zaliczamy do obszarów hormonowrażliwych, które
- pod wpływem stymulacji hormonalnej mogą ulec przerostowi;
- praktyki seksualne, podczas których dochodzi do nadmiernego naciągania warg sromowych;
- piercing w miejscach intymnych – uszkodzenia towarzyszące zakładaniu biżuterii i późniejsze procesy gojenia mogą wpływać na zmianę kształtu i asymetrię warg sromowych.
W praktyce, najczęściej za przerost warg sromowych mniejszych odpowiadają czynniki genetyczne.
Labioplastyka – przeciwwskazania
Przed każdym zabiegiem z zakresu ginekologii estetycznej pacjentka ma obowiązek odbyć konsultację ginekologiczną, podczas której lekarz przeprowadzając wywiad z pacjentką i badając ją, ustali, czy istnieją ewentualne przeciwwskazania do wykonania zabiegu.
Labioplastyka nie powinna być wykonywana w następujących sytuacjach:
- aktywna choroba nowotworowa narządów płciowych;
- zaburzenia krzepliwości krwi – jeżeli pacjentka przyjmuje leki obniżające krzepliwość krwi, to po konsultacji z lekarzem powinna je odstawić
- przed zabiegiem, w wyznaczonym przez niego terminie;
- ciąża;
- stany zapalne w obrębie sromu i pochwy – aby je wykluczyć, przed zabiegiem wykonywane jest badanie ginekologiczne i cytologia szyjki macicy.
Zabieg nie powinien być wykonywany podczas miesiączki, ze względu na zwiększone ryzyko zakażenia w tym okresie.
*cytologia – badanie wykonywane przez ginekologa, polegające na wprowadzeniu wziernika i specjalnej szczoteczki do pochwy, a następnie pobraniu złuszczonego nabłonka szyjki macicy do badania mikroskopowego.
Labioplastyka – rekonwalescencja
Prawidłowe gojenie rany po labioplastyce trwa około miesiąca. W tym okresie pacjentka powinna prowadzić oszczędzający tryb życia i powstrzymać się od współżycia seksualnego. W okresie rekonwalescencji nie należy stosować tamponów. Kobieta powinna także unikać sportów, podczas których istnieje duże ryzyko naruszenia gojącej się rany i powstania otarć warg sromowych (jazda na rowerze, jazda konno, pływanie, bieganie). W okresie rekonwalescencji należy nosić luźną odzież i unikać obcisłej bielizny.
Czy wiesz że: clitoroplastyka jest to zabieg z zakresu ginekologii estetycznej, polegający na plastyce łechtaczki?
Prawidłowa higiena po zabiegu polega na podmywaniu okolic intymnych 1-2 razy dziennie letnią wodą i delikatne ich osuszaniu (bez tarcia). Podmywanie zalecane jest także każdorazowo po oddaniu moczu lub kału. Szwy chirurgiczne stosowane podczas zabiegu są w pełni wchłanialne (rozpuszczają się po 5-6 tygodniach) – pacjentka nie musi zgłaszać się do lekarza na ściągnięcie szwów, co jest niewątpliwym udogodnieniem.
Opuchlizna po zabiegu może utrzymywać się do 6 tygodni, ale zazwyczaj czas ten jest krótszy (2-3 tygodnie). W większości przypadków pacjentki nie odczuwają po zabiegu znacznych dolegliwości bólowych, jednak u części z nich może być konieczne stosowanie przez kilka pierwszych dni po zabiegu środków przeciwbólowych. Wystarczające do zniwelowania dolegliwości są leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, takie jak ibuprofen czy paracetamol. Przez kilka dni po zabiegu można także dodatkowo ochładzać okolicę zabiegową np. za pomocą specjalnych wkładek żelowych- zmniejsza to uczucie dyskomfortu i przyspiesza ustępowanie obrzęku.
Ostateczny efekt zabiegu widoczny jest po około 3 miesiącach, gdy dojdzie do całkowitego zagojenia się rany. O tym, czy pacjentka jest już gotowa, aby w pełni powrócić do aktywności sportowej, decyduje lekarz podczas wizyty kontrolnej. Skrupulatne stosowanie się przez pacjentkę do zaleceń ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego przebiegu okresu rekonwalescencji i zmniejszenia ryzyka powikłań pozabiegowych.
Labioplastyka laserowa
Jak już wspomniano, zabieg labioplastyki może być wykonany sposobem chirurgicznym lub przy pomocy lasera. Jeżeli chodzi o finalny efekt funkcjonalny i estetyczny, skuteczność obu metod jest porównywalna. Współcześnie, znacznie większą popularnością cieszy się jednak labioplastyka laserowa, co wynika z jej większego bezpieczeństwa, mniejszego ryzyka powikłań i krótszego okresu rekonwalescencji po zabiegu.
Labioplastyka laserowa jest to usunięcie nadmiaru tkanek w obrębie warg sromowych przy pomocy lasera. Podczas zabiegu laserowego krwawienie ograniczone jest do minimum, co zmniejsza ryzyko powstawania nieestetycznych blizn pooperacyjnych i poprawia finalny efekt zabiegu. Po zabiegu laserowym, w stosunku do labioplastyki chirurgicznej, krótszy jest czas gojenia rany i rekonwalescencji, co umożliwia szybszy powrót pacjentki do codziennych aktywności. Dodatkowym atutem labioplastyki laserowej jest fakt, że laser ma działanie stymulujące produkcję kolagenu w obrębie miejsc poddawanych zabiegowi, co zwiększa elastyczność i sprężystość warg sromowych.
Zapamiętaj: Labioplastyka jest to zabieg z zakresu ginekologii estetycznej, polegający na zmianie kształtu lub wielkości warg sromowych mniejszych.
Istnieją jednak sytuacje, w których w dalszym ciągu metoda chirurgiczna ma przewagę nad zabiegiem laserowym. Ma to miejsce w przypadku, gdy zakres wymaganej korekty jest niewielki (większa precyzja metody) lub podczas reoperacji, czyli ponownego zabiegu np. w sytuacji gdy efekty wcześniejszego zabiegu nie satysfakcjonują pacjentki. Należy pamiętać, że wybór techniki zabiegowej jest kwestią indywidualną i to lekarz wykonujący zabieg ostatecznie decyduje, która metoda będzie dla danej pacjentki najbardziej odpowiednia i przyniesie potencjalnie najlepsze efekty końcowe.
Labioplastyka jest zabiegiem z zakresu ginekologii estetycznej, który polega na korekcji (zmianie kształtu lub wielkości) warg sromowych mniejszych. Przerośnięte wargi sromowe to dla wielu kobiet problem nie tylko natury funkcjonalnej (dyskomfort podczas różnego rodzaju aktywności), ale przede wszystkim psychologicznej i emocjonalnej. Labioplastyka przynosi nie tylko efekt estetyczny, lecz przede wszystkim pozwala pacjentce odzyskać pewność siebie i na nowo czerpać satysfakcję z relacji seksualnych. Przywraca jej także możliwość uprawiania różnorodnych aktywności sportowych, które przed zabiegiem wiązały się z bólem. Ważne jest, aby decyzja pacjentki o poddaniu się labioplastyce wynikała z jej własnych przekonań, a nie była efektem wpływu mediów, chwilowej mody na wykonywanie zabiegów z zakresu medycyny estetycznej czy krytyki partnera.