Co to jest niska samoocena, jej objawy, przyczyny i sposoby leczenia? Pewność siebie a samoocena. Niska samoocena u mężczyzn

Samoocena to wartość, jaką sobie przypisujemy, emocje jakie wzbudza myślenie o sobie samym. Możemy czuć się ze sobą dobrze, bądź źle. Co zrobić, gdy samoocena jest niska? I czy wysoka zawsze jest dobra? Dlaczego warto dbać o swoją samoocenę i w jaki sposób to robić?

Co to jest niska samoocena?

Niska samoocena, jako taka nie jest chorobą ani zaburzeniem. Jest pewnym sposobem naszego myślenia o samym sobie. Czy myślimy o sobie raczej ciepło? Czy czujemy się przynajmniej tak dobrzy jak inni ludzie – a może lepsi bądź gorsi? Niska samoocena nie zawsze jest szczególnie negatywna – o ile wysoka to bardzo pozytywny stosunek samego siebie, to niska samoocena zazwyczaj jest po prostu umiarkowanie lub nieznacznie pozytywna. Jestem „ok”, ale nie czuję się pewnie, inni ludzie są ode mnie lepsi. Boję się, że się ośmieszę, wypadnę nieporadnie.

 Samoocena ma jeszcze jedną, bardzo ważną cechę – stałość, bądź chwiejność w czasie. Zdarza się, że choć zazwyczaj myślimy o sobie dobrze, to mimo wszystko czujemy się niepewnie. Pojawiające się chwile zwątpienia (choć oczywiście zupełnie naturalne jeśli np. coś nam się nie uda) charakteryzują chwiejną, niską samoocenę. Osoba o wysokiej samoocenie posiada wystarczająco dużo tzw. psychologicznych zasobów. Potrafi szybko odbić się z „dołka” i nie traktować porażki jako ważnej dla myślenia o samym sobie. Czy zatem wysoka samoocena zawsze jest dobra? Otóż nie. Utrudnia nam właściwą reakcję na negatywne zdarzenia, przeszacowywanie własnych umiejętności, porywanie się z przysłowiową „motyką na słońce”.

Objawy niskiej samooceny

Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.
Zapisuję się

Niską samoocenę bardzo łatwo rozpoznać. Gdyby ktoś zapytał: „co myślisz o sobie?”, „czy jesteś gorszy niż inni ludzie?” od razu pojawia się pewna emocja. Negatywna samoocena wiąże się z nieprzyjemnym uczuciami, a te są najlepszą podpowiedzią jaką mamy na temat samych siebie.

Zapamiętaj: Mężczyźni mają zwykle wyższą samoocenę, niż kobiety.

Osoby z niską samooceną mają dużo większą skłonność do przeżywania negatywnych uczuć. Jeśli myślimy o sobie źle, skupiamy się na słabych stronach swojej osoby, nieprzyjemnych doświadczeniach czy porażkach. Niska samoocena jest związana z gorszym nastrojem, psychicznym i fizycznym samopoczuciem, depresyjnością oraz lękiem. Mając niską samoocenę, dużo mniej energii wkłada się w podejmowane zadania, negatywnie ocenia się innych ludzi, ponieważ ma się wrażenie, że są źle nastawieni. Oczywiście samoocena to tylko jeden z bardzo wielu psychologicznych elementów budujących nas samych. Każdy człowiek jest inny, każdego budują inne przeżycia i doświadczenia. Zatem nasze myślenie o samym sobie, o naszym życiu i naszych zdolnościach bardzo różni się u poszczególnych osób.

Przyczyny niskiej samooceny

Samoocena wynika przede wszystkim z naszych życiowych doświadczeń. Nasza samoocena będzie niska, jeśli jako małe dzieci doznawaliśmy braku uwagi i pozytywnych uczuć. Jeśli nasze sukcesy nie były chwalone lub nieco na odwrót – gdy stawiano nam bardzo wysokie wymagania i tylko za ich zrealizowanie otrzymywaliśmy nagrodę.

Czy wiesz że: niska samoocena ogranicza Twój potencjał?

 W okresie dojrzewania nasza samoocena może ulec obniżeniu w kontakcie z nieprzychylnymi rówieśnikami. Gdy doświadczamy porażek i poniżeń. Jako dorośli możemy mieć kłopoty w pracy, relacjach lub przeżyć utratę ważnej dla nas osoby. Duży wpływ na samoocenę mają dziedziny szczególnie dla nas istotne. Jeśli odczuwamy, że nie posiadamy zdolności i talentu do realizacji celów mających kluczowe znaczenie w naszych wyobrażeniu o sobie, rzutuje to na całokształt naszej samooceny.

Leczenie niskiej samooceny

Na początek należy rozpoznać skąd biorą się negatywne myśli. Możesz spisać je na kartce lub w pamiętniku. Następnie poszukaj dowodów, że wcale tak nie jest. Wydaje się to trudne, ale pierwszy krok zawsze jest trudny. Postaraj się też napisać w czym jesteś dobry/a. I regularnie dopisywać kolejne punkty z Twoimi pozytywnymi cechami. Możesz też spróbować zaangażować się w działalność non-profit, pomóc komuś, być dla siebie dobry, postarać się zbudować pozytywne, wspierające relacje. Natomiast jeśli czujesz, że sam/a nie dasz sobie rady – warto zgłosić się po profesjonalną pomoc np. na terapię poznawczo – behawioralną.

Pewność siebie a samoocena

Niska samoocena to nie tylko efekt naszego życia, ale też czynnik istotnie na nie wpływający. Osoby z niską samooceną czują się mniej kompetentne, boją się podejmować wyzwania z obawy przed porażką. Odczuwają bezsilność i beznadzieję. Powoduje to błędne koło – mam niską samoocenę, bo doświadczyłem negatywnych zdarzeń w swoim życiu, więc nie mam motywacji do tego, by pokazać sobie, że jestem wartościowy. Osoby z niską samooceną dużo częściej ulegają naciskom i manipulacjom ze strony innych ludzi, trwają w krzywdzących związkach, brakuje im asertywności, by powiedzieć „nie!”.

Niska samoocena u mężczyzn

Generalnie mężczyźni mają wyższą samoocenę niż kobiety. „Generalnie” i statystycznie, to znaczy, że choć średnia samoocena wszystkich mężczyzn jest wyższa od średniej wszystkich kobiet, nie każdy mężczyzna musi mieć wysoką samoocenę. Jest to problem wstydliwy i społecznie nieakceptowalny. Istnieje przekonanie, że mężczyzna musi być pewny siebie, mieć osiągnięcia i same sukcesy. Takie właśnie przekonania pogłębiają tylko nasze złe przekonania o samym sobie. To bardzo ważne, by skonfrontować się z nimi, bo tylko w ten sposób możemy coś zmienić i poczuć się dobrze z samymi sobą. Stereotyp niewzruszonego twardziela i człowieka sukcesu potrafi zapędzić w „kozi róg”. Ważny jest realny osąd, a nie ciągłe konfrontowanie się z niedoścignionym, idealnym Ja.

Niska samoocena jest wynikiem naszych doświadczeń, ale też istotnie na nie wpływa. Na nasze wybory życiowe, nasze cele i sposób ich realizacji. Ciągłe podążanie za nierealistycznymi wzorami, przeżyte porażki i poniżenia burzą nasz obraz siebie. Spójna i wysoka samoocena jest osiągalna, choć wymaga ciężkiej pracy nad tym, co myślimy i jak myślimy. Jeśli czujesz, że nie dajesz rady, warto zgłosić się po profesjonalną pomoc psychologiczną. To nie powód do wstydu, ale dowód odwagi, że pokonałeś swoje obawy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *