Jak wyleczyć rybi zapach z pochwy?

Istnieją pewne choroby i dolegliwości, które są wyjątkowo niekomfortowe, nie tylko fizycznie. Bez wątpienia należy do nich brzydki zapach z okolic intymnych. Co on oznacza? Warto wiedzieć jakie są jego przyczyny oraz jak można pozbyć się tego krępującego problemu.

Czym jest rybi zapach z pochwy?

U zdrowej kobiety wydzielina pochwy ma kolor białawy lub przezroczysty i jest bezzapachowa. Gdy zauważymy zmianę jej zabarwienia i/lub przykrą woń, należy udać się do lekarza ginekologa. Nieprzyjemny zapach z pochwy, porównywany do rybiego, to nic innego jak lotne związki zapachowe produkowane przez bakterie beztlenowe.

Co oznacza rybi zapach z pochwy?

Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.
Zapisuję się

Dolegliwość ta może oznaczać infekcję intymną. Charakter śluzu pochwowego pomaga nam ocenić, czy mamy do czynienia z bakteriami, grzybami czy pierwotniakami. Specyficzny rybi zapach oznacza najczęściej tzw. waginozę bakteryjną. Dodatkowo na tę chorobę wskazuje zmiana wydzieliny na szarawo-białą o jednorodnej, rzadkiej konsystencji, która pokrywa ściany pochwy. Około połowa kobiet nie zgłasza innych objawów, takich jak świąd pochwy, dolegliwości bólowe czy objawy ogólne zakażenia np. w postaci podwyższonej temperatury ciała.

Rybi zapach z pochwy – przyczyny

Przyczyną nieprzyjemnego zapachu jest infekcja intymna. Rybia woń, jak już wcześniej wspomniano, wskazuje prawdopodobnie na waginozę bakteryjną. Jest to dość częsta choroba kobiet w wieku rozrodczym. Odpowiadają za nią głównie bakterie beztlenowe, z których najpopularniejsze to Gardnerella vaginalis, Mobiluncus, Mycoplasma, Prevotella. W prawidłowych warunkach fizjologicznych te drobnoustroje również mogą być obecne w pochwie w małej ilości. Dominującą florę powinny jednak stanowić pałeczki Lactobacillus, czyli bakterie kwasu mlekowego, które zapewniają odpowiednio kwaśne środowisko w pochwie. Przyczyną choroby jest zaburzenie równowagi mikrobiologicznej – bakterie beztlenowe zastępują pałeczki kwasu mlekowego i zaczynają przeważać wywołując nieprzyjemne objawy. Do takiej sytuacji mogą przyczynić się:

  • osłabienie odporności;
  • antybiotykoterapia;
  • palenie papierosów;
  • stosowanie antykoncepcji hormonalnej;
  • częste irygacje pochwy;
  • przebyte niedawno zabiegi ginekologiczne;
  • niewłaściwa higiena miejsc intymnych;
  • korzystanie z jacuzzi i basenów;
  • duża liczba partnerów seksualnych.

Rybi zapach z pochwy po stosunku

Zdarza się również, że tego rodzaju zapach z pochwy pojawia się po stosunku. Najczęściej za brzydką woń odpowiadają pozostałości męskiego nasienia, ale przyczyną mogą być także podrażnienia w pochwie powstające w trakcie stosunku. Drobne urazy również stanowią zagrożenie, ponieważ zwiększają ryzyko infekcji w tym waginozy bakteryjnej. Warto obserwować czy zapach znika po kąpieli, czy jest obecny również bez związku ze stosunkiem płciowym.

Czy wiesz że: często niedocenianym przez pacjentki elementem leczenia oraz przede wszystkim zapobiegania jest stosowanie probiotyków dopochwowych? Pozwalają one utrzymać odpowiednie pH pochwy. Zmniejsza to prawdopodobieństwo nawrotu zakażenia. 

Rybi zapach z pochwy w ciąży

Częstość występowania bakteryjnej waginozy u kobiet w ciąży jest podobna jak u kobiet nieciężarnych i wynosi ok.15%. Jednak w wielu badaniach wykazano, że jest ona związana z wyższym ryzykiem porodu przedwczesnego (czyli przed 37 tygodniem ciąży), a także poronienia, przedwczesnego pęknięcia błon płodowych i stanów zapalnych po porodzie takich jak zapalenie błony śluzowej macicy czy zakażenie rany po cięciu cesarskim. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca przy każdej wizycie profilaktycznej w czasie ciąży badanie kwasowości wydzieliny z pochwy (pH). Zwiększenie pH wydzieliny pochwowej powyżej 4,5 jest jednym z kryteriów umożliwiających rozpoznanie waginozy bakteryjnej.

Rybi zapach z pochwy u dziecka

Infekcje intymne zdarzają się również u dziewczynek. Zazwyczaj objawy są zauważane przez rodziców później, przez co infekcja może przebiegać dłużej i ciężej. Nabłonek w miejscach intymnych dziewczynek jest delikatniejszy, dodatkowo brak owłosienia powoduje, że są one słabiej chronione i podatne na urazy i zakażenia. Jeśli do tego dodamy nieprzestrzeganie zasad higieny (np. nieumiejętne podcieranie się) i potrzebę poznawania własnego ciała często brudnymi rękami, o infekcję nie jest trudno. Objawy waginozy bakteryjnej są takie same jak u dorosłych kobiet. Rodzice mogą zaobserwować, że dziecko drapie się w okolicach intymnych, skarży się na ból i pieczenie pupy, plami majteczki. Infekcje intymną może leczyć pediatra oraz ginekolog dziecięcy.

Zapamiętaj: U zdrowej kobiety wydzielina pochwy ma kolor białawy lub przezroczysty i jest bezzapachowa.

Jak leczyć rybi zapach z pochwy?

Bardzo ważne jest aby nie bagatelizować objawów. Nieleczona infekcja może rozprzestrzenić się na dalsze odcinki narządów intymnych, w tym na jajniki i szyjkę macicy. Leczenie obejmuje antybiotykoterapię skuteczną wobec bakterii beztlenowych. Takim antybiotykiem pierwszego wyboru jest metronidazol w dawce 400-500 mg 2 razy na dobę przez 5-7 dni lub 2 g jednorazowo. Alternatywnie można zastosować klindamycynę doustnie lub jeden z tych leków w preparacie dopochwowym przez 5-7 dni. Ta ostatnia forma jest preferowana u kobiet karmiących piersią, ponieważ podany doustnie metronidazol (w niewielkim stopniu też klindamycyna) przenika do mleka kobiecego. Terapia taka jest bezpieczna również dla kobiet w ciąży. Zawsze należy dodatkowo dbać o higienę intymną, a tym samym o prawidłowe pH pochwy, czyli równowagę flory bakteryjnej. Stosowanie środków perfumowanych nie przynosi rezultatów, a może wywołać reakcje alergiczne.

Rybi zapach z pochwy to problem dość wstydliwy, który znacznie obniża komfort kobiet praktycznie w każdym wieku. W żadnym przypadku nie należy go bagatelizować, ponieważ najczęściej jest to objaw infekcji bakteryjnej, która nieleczona może prowadzić do zagrażających zdrowiu powikłań. Pamiętajmy, aby na podstawie samego zapachu z okolic intymnych nie stawiać samodzielnie diagnozy, tylko udać się do lekarza ginekologa.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *