Co to jest dysortografia? Objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie. Dysleksja a dysortografia. Dysortografia u dorosłych

Kiedy dziecko popełnia w trakcie pisania jakiś błąd, łatwo jest pomyśleć, że nie zna zasad ortograficznych lub zwyczajnie nie skupia się odpowiednio na swoim zadaniu. Przyczyna bywa często jednak inna. U części uczniów diagnozuje się bowiem dysortografię, która oznacza wrodzoną lub nabytą trudność w opanowaniu poprawnej pisowni. Wytężona praca i regularnie wykonywane ćwiczenia przynoszą jednak efekty i pozwalają dziecku na zmniejszenie liczby błędów.

Co to jest dysortografia?

Przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania pęcherza i dolnych dróg moczowychDowiedz się więcej >

Dysortografia dotyczy trudności w pisaniu wyrazów. Ujawnia się ona w dzieciństwie, w trakcie opanowywania umiejętności pisania. Uczeń, mimo jego doskonałej znajomości zasad, a także swoich starań, popełnia różne błędy. Co więcej, jego iloraz inteligencji jest na przeciętnym lub wyższym poziomie. Najczęściej myli on litery o podobnym wyglądzie i brzmieniu, choć objawów można zauważyć znacznie więcej. Ponieważ zaburzenie to ma charakter wrodzony lub nabyty, człowiek do końca życia boryka się z pewnymi trudnościami wynikającymi z zaburzonej percepcji wzrokowej i słuchowej. Systematyczna praca i wykonywanie ćwiczeń sprawia, że dziecko z czasem coraz lepiej radzi sobie z poprawnym pisaniem.

Objawy dysortografii

Przygotuj się na jesień - suplementy diety, oczyszczacze powietrza, narzędzia do porządków do domu i ogrodu i nie tylko...Sprawdź ofertę >

Objawy dysortografii są bardzo charakterystyczne i zostaną szybko wykryte przez uważanego rodzica lub nauczyciela. Najczęściej spotykane symptomy to:

• trudność w rozróżnianiu liter podobnych do siebie (np. p-b, l-ł, a-o),
• popełnianie błędów ortograficznych (np. łużko zamiast łóżko),
• zmienianie wyrazów na inne (np. rok na tok),
• niepoprawna budowa zdań,
• zmienianie liter o podobnym kształcie (np. d na b),
• niedostrzeganie wszystkich liter w wyrazie (np. furta zamiast furtka),
• mylenie liter w słowach,
• pisanie przyimków łącznie z rzeczownikami (np. nastole, wdomu).

Przyczyny dysortografii

Preparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceSprawdź ofertę >

Przyczyną dysortografii są zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej – oznacza to, że dziecko widzi lub słyszy w niepoprawny sposób, co jest bezpośrednią przyczyną popełniania błędów. Dysortografia może także wynikać z zaburzeń tzw. motoryki małej, która dotyczy ruchów wykonywanych dłońmi i palcami. Zakłada się, że wszystkie te problemy są wynikiem wrodzonych lub nabytych mikrouszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego w życiu płodowym lub w trakcie porodu. Wiele wskazuje na to, że zaburzenia pisania są po prostu dziedziczne.

Jak zdiagnozować dysortografię?

Cynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >

Dysortografia najłatwiejsza jest do zauważenia na początku edukacji, kiedy dziecko rozpoczyna naukę pisania. Problemy ucznia zostają najczęściej odnotowane przez rodziców bądź nauczyciela. W takim przypadku niezbędna jest wizyta w poradni psychologiczno-pedagogicznej, gdzie dziecko zostaje poddane diagnozie przez zespół specjalistów: psychologa i pedagoga, a często także logopedę, neurologa, laryngologa, okulistę, fonologa czy psychiatrę dziecięcego. Proces diagnozy jest więc interdyscyplinarny i wieloetapowy. Wymaga poznania sytuacji rodzinnej i szkolnej dziecka, analizy jego zeszytów i wypracowań oraz wykonania specjalistycznych testów, które sprawdzają m.in. szybkość i płynność czytania, pamięć bezpośrednią czy słuch fonematyczny. Ważne jednak, aby pamiętać, że ostateczna diagnoza stawiana jest dopiero po ukończeniu przez dziecko 10 roku życia. Jeśli uczeń jest młodszy, mówi się o ryzyku dysortografii, wdraża odpowiednią terapię oraz obserwację dziecka.

Dysleksja a dysortografia

Suplement diety opracowany specjalnie dla kobiet w ciąży od 13. tyg. do końca karmienia piersiąDowiedz się więcej >

Dysleksja i dysortografia to pojęcia często ze sobą mylone. Przede wszystkim dlatego, że słowo dysleksja używane jest w szerokim i wąskim znaczeniu. W ogólnym ujęciu dysleksja rozwojowa oznacza zespół zaburzeń w nauce pisania i czytania. Podzielić można jednak ją na kilka rodzajów. Wśród nich wymienia się właśnie dysortografię, czyli specyficzne trudności w pisaniu, jak i… dysleksję oznaczającą trudności w czytaniu. Oprócz tego wyróżnia się także dysgrafię oznaczającą zniekształcone i trudne do odczytania pismo.

Leczenie dysortografii

Jak zwiększyć sprzedaż w swoim sklepie z wyszukiwarki Google?Bezpłatna konsultacja >

Dysortografii nie da się wyleczyć – zaburzenia percepcji słuchowej i wzrokowej utrzymują się całe życie. Można natomiast wypracować odpowiednie strategie radzenia sobie z trudnościami, a także opanować poprawną pisownię i zmniejszyć ilość pojawiających się błędów. Wymaga to jednak wysiłku i regularnej pracy. Dziecku zaleca się uczęszczanie na tzw. terapię pedagogiczną, zwaną także zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi. Szczegółowe zalecenia postępowania formułuje również poradnia pedagogiczno-psychologiczna po wystawieniu diagnozy, co jest pomocne dla rodziców. Bardzo ważne jest, aby opiekunowie ćwiczyli z dzieckiem poprzez różnego rodzaju zabawy ortograficzne: gry, rebusy czy łamigłówki. Atrakcyjną formą uczenia się są również różnego rodzaju wierszyki i piosenki. Starsze dziecko warto przede wszystkim zachęcać do czytania książek, co pozwala mu na śledzenie wyrazów wzrokiem i przyswajanie ich poprawnej pisowni. Należy zadbać o to, aby nauka była dla dziecka po prostu ciekawa i angażująca. Duże znaczenie ma również cierpliwa i pełna zrozumienia postawa rodziców i pedagogów, których zadaniem jest motywowanie ucznia do pracy.

Dysortografia u dorosłych

Szeroka oferta artykułów medycznych i rehabilitacyjnychAktualne promocje >

Dyslektykiem jest się całe życie. Problem dysortografii może więc ujawniać się w wielu sytuacjach dnia codziennego w dorosłym życiu, np. w trakcie tworzenia notatek czy pisania wiadomości. Na ogół dorosłe osoby mają jednak wykształcone skuteczne strategie radzenia sobie z trudnościami. Mogą one świetnie opanować swój ojczysty język, nie robiąc w nim zbyt wiele błędów, które zdarzają się przecież każdemu. Trudności te jednak mogą o sobie dać znać w trakcie nauki języków obcych. Osoba z diagnozą dysortografii może z sukcesem posługiwać się innym językiem, będzie jednak musiała włożyć więcej wysiłku w naukę poprawnej pisowni. Warto zaznaczyć, że osoby z dysleksją często cechują się żywą wyobraźnią, myśleniem polisensorycznym, intuicją i kreatywnością – te cechy nie tylko wyróżniają je na co dzień, ale również pozwalają na tworzenie różnych metod, które kompensują im trudności wynikające z dysortografii.

Dysortografia to jedna z odmian dysleksji rozwojowej, polegająca na trudnościach z opanowaniem poprawnej pisowni. Choć różnego rodzaju trudności mogą utrzymywać się całe życie, odpowiednie oddziaływania w dzieciństwie i ćwiczenia sprawiają, że dziecko jest w stanie zredukować liczbę popełnianych błędów i odnosić sukcesy w szkole.