Wiele zmian skórnych, pojawia się w przebiegu chorób układowych. Takie zmiany ułatwiają diagnozę i szybciej pozwalają na wprowadzenie odpowiedniego leczenia. Najczęściej są to zmiany w przebiegu chorób układu pokarmowego albo chorób nowotworowych. Czy wiesz, że celiakia może mieć też swoją manifestację skórną? Czym jest choroba Duhringa?
Co to jest choroba Duhringa?
Choroba Duhringa to zapalenie opryszczkowate skóry należące do pęcherzowych chorób autoimmunologicznych. Jest zespołem jelitowo-skórnym, w którym występują zmiany skórne oraz glutenozależna enteropatia – stan zapalny jelita połączony z zaburzeniami wchłaniania i zwiększoną przepuszczalnością. Tylko około 10% osób chorujących na chorobę Duhringa ma objawy jelitowe.
Choroba Duhringa – objawy
Źródło obrazu: https://s3.amazonaws.com/static.wd7.us/5/5c/Dermatitis_herpetiformis15.jpg
Do głównych objawów tej choroby zaliczamy pęcherze, pęcherzyki, rumienie, krostki oraz grudki występujące głównie na wyprostnych powierzchniach ciała: kolanach, łokciach, ramionach, pośladkach czy karku.
Czy wiesz że: na produktach bez glutenu znajdziesz symbol przekreślonego kłosa?
Oprócz różnorodności wykwitów charakterystyczne dla choroby Duhringa jest intensywny i uporczywy świąd oraz pieczenie chorobowo zajętych powierzchni skóry. W nazwie choroby występuje przymiotnik “opryszczkowate”, które może wprowadzać w błąd i nasuwa podejrzenie, że choroba ta wiąże się z opryszczką, co jest oczywiście nieprawdziwe. Określenie “opryszczkowate” opisuje ułożenie wianuszkowate – ułożone po okręgu, jak w kwiaty w wianku, zmian skórnych, tak jak w opryszczce zwykłej. Zmiany mogą również występować w obrębie śluzówek jamy ustnej. U większości pacjentów stwierdza się również zmiany w kosmkach jelitowych- spłaszczenie albo ich całkowity zanik, tak samo jak w celiakii.
Choroba Duhringa – przyczyny
Zapalenie opryszczkowate skóry jest chorobą genetyczną o podłożu autoimmunologicznym. W krwi pacjenta krążą przeciwciała – białka układu odpornościowego, skierowane przeciwko komórkom znajdującym się w mięśniach gładkich. Produkcja tych przeciwciał pobudzana jest przez spożycie glutenu. Przeciwciała te odkładają się w brodawkach skórnych, czyli wypukleniach warstwy skóry właściwej, powodując powstawanie zmian skórnych. Dodatkowo wykazano, że zmiany mogą być indukowane chlorowcami, głównie jodem znajdującym się w lekach oraz pokarmach.
Choroba Duhringa – leczenie
Podstawowym leczeniem jest stosowanie leków doustnych- sulfonów (dapson). Leki te szybko usuwają objawy skórne oraz eliminują uporczywy świąd. Jest to jednak głównie leczenie objawowe i nie usuwa przyczyny – glutenu, a tylko efekt – zmiany skórne.
Zapamiętaj: Gluten to białko powszechnie występujące w nasionach pszenicy, żyta i jęczmienia. Znajdziemy je w takich produktach jak m.in. chleb, pizza, ciastka, piwo, kasza manna, kasza bulgur, kawa zbożowa oraz w wędlinach czy parówkach.
Bardzo ważne jest przestrzeganie ścisłej diety bezglutenowej. Gluten to białko powszechnie występujące w nasionach pszenicy, żyta i jęczmienia. Znajdziemy je m.in. w takich produktach jak chleb, pizza, ciastka, piwo, kasza manna, kasza bulgur, kawa zbożowa oraz w wędlinach czy parówkach. Wyeliminowanie produktów z glutenem spowoduje ustąpienie zmian skórnych. Na efekty niestety trzeba czasami czekać nawet 6 miesięcy. Dodatkowo lekarze zalecają ograniczenie jodu w diecie.
Choroba Duhringa ma wieloletni, nawrotowy przebieg. Występują w niej remisje oraz zaostrzenia. Jednakże stosownie się do zaleceń lekarskich i przestrzeganie diety bezglutenowej pozwoli na zmniejszenie, a nawet czasami wyeliminowanie całkowite objawów. Bardzo ważne, aby pacjent był cały czas pod opieką lekarza, gdyż choroba Duhringa zwiększa ryzyko chłoniaka jelit i innych chorób autoimmunologicznych.