Cukrzyca to jedna z powszechniejszych chorób współczesnego świata. Istnieje kilka jej rodzajów różniących sięprzebiegiem. Po latach choroby niestety każdy z nich wiąże się z różnego rodzaju powikłaniami, dlatego tak istotne jest jej dobre prowadzenie. Do tego niezbędna jest prawidłowa dieta, utrzymanie odpowiedniej masy ciała czy stosowanie leków doustnych lub insuliny. Jednym z rodzajów powikłań są zmiany w tkankach miękkich takich jak mięśnie, tkanka podskórna czy skóra. Najpopularniejsze z poważnych skórnych powikłań stanowią zmiany w obrębie nóg takie jak stopa cukrzycowa, inną jest dermatopatia cukrzycowa.
Co to jest dermatopatia cukrzycowa?
Powikłania skórne to jedne z najczęstszych występujących w przebiegu cukrzycy. Mogą pojawić się w każdym jej typie, sprzyja im najbardziej nieprawidłowa glikemia utrzymująca się przez długi czas we krwi pacjenta. Dermatopatia cukrzycowa to zmiany skórne w postaci rozlanych czerwonych plamek i grudek, które powiększają się z czasem. Skóra w tym obszarze zwykle jest sucha. Jest to powikłanie zwykle niegroźne, jeżeli nie dojdzie do zakażenia, jednak wygląda nieestetycznie dlatego, aby go uniknąć należy dbać o swój organizm i dobrze kontrolować cukrzycę.
Dermatopatia cukrzycowa – objawy
Jest to stosunkowo niegroźne powikłanie cukrzycy. Objawia się ona powstawaniem plam o barwie czerwonej lub brunatnej, niezbyt dużych lecz mogących powiększać się w czasie. Oprócz widocznych zmian może pojawić się delikatne pękanie i nasilona suchość skóry. Pojawiają się zazwyczaj w obrębie kończyn – zarówno rąk, jak i nóg, częściej jednak zajmują podudzia, uda czy stopy. Przy rozległych i niezadbanych zmianach może dojść do infekcji, narastania bólu i coraz poważniejszych zmian.
Zapamiętaj: Dermatopatia cukrzycowa objawia się powstawaniem plam o barwie czerwonej lub brunatnej, niezbyt dużych lecz mogących powiększać się w czasie.
Dermatopatia cukrzycowa – przyczyny
Nieprawidłowe stężenie cukru we krwi negatywnie wpływa na krążenie w tkankach, a także źle wpływa na zmiany molekularne w komórkach. To oddziaływanie w dużym stopniu dotyczy właśnie skóry, zmienia się proces syntezy kolagenu, a także dochodzi do przewlekłego stanu zapalnego. To wszystko prowadzi do różnorakich zmian skórnych. Skóra jest sucha, a przez zmiany w mikrokrążeniu nie jest odpowiednio odżywiona, dochodzi do utraty wilgoci, pękania, pojawiania się zaczerwienienia, a także może sprzyjać to nadkażaniu zmian i powstawaniu infekcji.
Dermatopatia cukrzycowa – leczenie
Najważniejsze jest zapobieganie powikłaniom cukrzycy, a więc utrzymywanie prawidłowych wartości glukozy we krwi. Po pojawieniu się demaptopatii unormowanie glikemii pomoże w leczeniu zmian i zahamowaniu dalszego rozwoju. Nie ma konkretnych leków na samą dermatopatię, ważne jest dobre zadbanie o higienę i nawilżenie skóry. Chory powinien unikać urazów i uszkodzeń skóry, a gdy odczuwa nadmierną jej suchość i pękanie może skorzystać z różnego rodzaju kremów i emolientów nawilżających. Ważne, by ostrożnie stosować je w przypadku pojawienia się ran, by nie doszło do ich nadkażenia, ponieważ tłuste kremy mogą utrudniać naturalne oczyszczanie się rany i nadmierne gromadzenie zakażonej treści, a także same w sobie być siedliskiem bakterii jeśli stosując je nie zachowa się odpowiedniej higieny i częstego mycia ciała. Jeżeli pojawiają się objawy infekcji, wtedy konieczne jest zgłoszenie się do lekarza, który oczyści skórę i ewentualnie przepisze odpowiedni antybiotyk, jednak do tego typu powikłań dermatopatii dochodzi niezwykle rzadko.
Czy wiesz że: dermatopatia cukrzycowa może dotyczyć nawet 50% pacjentów chorujących na cukrzycę od wielu lat?
Dermatopatia cukrzycowa może pojawić się u każdego chorego z cukrzycą, zarówno u młodych z nieuregulowaną przez dłuższy czas cukrzycą typu 1, czy u osób starszych z niewykrytą wiele lat cukrzycą typu 2, która bywa długo nieleczona. Nie jest to powikłanie groźne, jednak diabetyk powinien kompleksowo dbać o siebie, swoją dietę, wagę i zażywanie leków, by uniknąć nie tylko dermatopatii, ale także szeregu dużo poważniejszych uszkodzeń narządów wikłających tę chorobę.