Co to jest SIBO i jak leczyć to schorzenie?

Od urodzenia nasz przewód pokarmowy ma w sobie miliony bakterii. Nabywamy ich od matki, szczególnie podczas porodu siłami natury, a niemowlętom urodzonym przez cesarskie cięcie można suplementować te pozytywne bakterie. Czasem jednak do układu trawiennego dostają się również drobnoustroje niefizjologiczne np. podczas zatrucia. Istnieje również inna patologia tej flory. Jest to tak zwane SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego zwany inaczej dysbakteriozą przewodu pokarmowego.

Co to jest SIBO?

SIBO z angielskiego to small intestinal bacterial overgrowth, czyli przerost bakteryjny jelita cienkiego. Jest to choroba, w wyniku której fizjologiczna flora bakteryjna ulega nadmiernemu rozmnażaniu. Powoduje to stopniowe pojawianie się zaburzeń trawienia, a następnie wchłaniania składników odżywczych, zwłaszcza tłuszczów. Zaburza też gospodarkę witamin w organizmie. Największe niedobory witaminowe w SIBO dotyczą witaminy B12. Niedobór tej witaminy spowodowany jest jej zwiększonym zużyciem przez nadmierną florę bakteryjną oraz nieprawidłowym jej wchłanianiem w jelicie, którego praca jest zaburzona w wyniku nieprawidłowości, które do SIBO prowadzą. Bakterie, które prawidłowo zasiedlają nasz przewód pokarmowy to m.in. w żołądku, dwunastnicy i początkowych odcinkach jelita cienkiego – Streptococcus, Lactobacillus, ClostridiumNeisseria, a w dalszych gatunki beztlenowe np. Bacteroides, Bifidobacterium, Escherichia coli.

Objawy SIBO

Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.
Zapisuję się

Najpowszechniejszym symptomem jest biegunka tłuszczowa. Stolce są połyskliwe i unoszące się na wodzie, oddawane kilka razy dziennie. W wyniku niedoboru witaminy B12 dochodzi do anemii. Jest to jej specyficzny dla tego niedoboru rodzaj anemii zwany także niedokrwistością megaloblastyczną. W tej anemii krwinki są duże, ale jest ich mało w organizmie. Powoduje to ogólne osłabienie, spadek tolerancji wysiłku, bóle głowy, czy kołatania serca. Inne objawy to bóle i wzdęcia brzucha, spadek masy ciała, osteoporoza, zaburzenia czucia, zmiany skórne w postaci rumienia guzowatego lub osutki. Czasem SIBO współwystępuje z zapaleniem nerek, wątroby czy stawów.

Przyczyny SIBO

Istnieje kilka przyczyn rozwinięcia się takiej nieprawidłowej flory. Jedna z nich to nieprawidłowości anatomiczne – zarówno te wrodzone wady np. uchyłki czy przetoki, jak i te powstałe np. po zabiegach operacyjnych, gdy wytwarza się niefizjologiczny przepływ przez przewód pokarmowy (w trakcie operacji resekcyjnych w nowotworach lub bariatrycznych, gdy zmienia się układ pokarmowy, by walczyć z otyłością).

Czy wiesz że: wodorowy test oddechowy stosowany jest także w diagnostyce nietolerancji cukrów? Wtedy jednak wodór wydziela się zwykle później niż w SIBO. Jednak dokładną interpretacje należy pozostawić lekarzowi, gdyż szybkość wydzielania zależy od wielu czynników.

SIBO powstaje też gdy zaburzona jest perystaltyka np. w chorobach uszkadzających unerwienie jelit. Jest to np. cukrzyca czy twardzina. Te choroby uszkadzają nerwy obwodowe, również te w przewodzie pokarmowym. Powoduje to nieprawidłowości w przemieszczaniu się treści pokarmowej, a po czasie może powodować zaburzenie flory bakteryjnej. SIBO rozwija się również u osób z obniżoną odpornością, których układ immunologiczny nie potrafi odpowiednio kontrolować swoich bakterii np. w przebiegu AIDS, czy w trakcie leczenia immunosupresyjnego. Spadek kwasowości soku żołądkowego jest ostatnią z takich przyczyn. Może być on spowodowany chorobą, gdzie organizm nie wytwarza odpowiednich ilości kwasu żołądkowego lub przy długotrwałym stosowaniu leków obniżających kwasowość np. inhibitorów pompy protonowej (omeprazol, pantoprazol).

Diagnostyka SIBO

W trakcie diagnostyki SIBO wykorzystuje się różne metody badań, w zależności od podejrzewanej przyczyny. W morfologii krwi widoczna jest wspomniana już anemia makrocytarna oraz hipoalbuminemia wynikająca z niedożywienia. Jeżeli podejrzewamy nieprawidłowości anatomiczne możemy wykonać rentgen z kontrastem, badanie endoskopowe, rezonans lub tomografię brzucha. Zleca się często również posiew kału, by wykluczyć inne bakterie patologiczne, które mogłyby powodować takie objawy. Można wykonać również badanie kału potwierdzające jego charakter tłuszczowy, nie jest to jednak standard, zwykle wystarczy w tej kwestii szczegółowe zebranie wywiadu. Specyficznym testem w kierunku rozrostu bakteryjnego jest tak zwany wodorowy test oddechowy. Polega on na podaniu pacjentowi cukru i mierzeniu po chwili ilości wodoru w wydychanym powietrzu. Pojawiająca się odpowiednio wysoka ilość wodoru świadczy o zachodzącej fermentacji cukru, którą przeprowadzają w jelitach właśnie bakterie.

Leczenie SIBO

Kluczowe jak w wielu chorobach, również i w dysbakteriozie jelit, jest usunięcie przyczyny, jednak np. po zabiegach operacyjnych często nie ma możliwości odwrócenia ich.

Zapamiętaj: SIBO z angielskiego to small intestinal bacterial overgrowth, czyli przerost bakteryjny jelita cienkiego. Jest to choroba, w wyniku której fizjologiczna flora bakteryjna ulega nadmiernemu rozmnażaniu.

Ważne jest też odżywianie pacjenta i uzupełnienie niedoborów witaminowych i wspomaganie trawienia poprzez leczenie żywieniowe. W SIBO stosowane są też antybiotyki mające ograniczyć ilość tychże bakterii. Leczenie stosuje się przez 7 do 10 dni doustnie z użyciem rifaksyminy. Lekami drugiego rzutu są metronidazol z cefaleksyną lub amoksycylina z kwasem klawulanowym. Dodatkowo użyć można cholestyraminy by złagodzić objawy biegunkowe. Jeżeli SIBO wywołane jest nieprawidłowym pasażem wtedy wybieramy leki prokinetyczne czyli takie, które tę perystaltykę poprawiają. Jest nim np. erytromycyna.

Nasza flora bakteryjna jest niezwykle ważna i niezbędna do prawidłowego funkcjonowania i trawienia. Jej wyjałowienie np. po antybiotykoterapii wiąże się z nieprzyjemnymi dolegliwościami dlatego należy stosować probiotyki. Czasami jednak nasze “dobre” bakterie mogą także namieszać i minimalne rozchwianie fizjologicznego ich rozmieszczenia i ilości także wiąże się z rozwinięciem przykrych symptomów i pogorszeniem naszego stanu zdrowia. Dlatego tak ważna jest dbanie o jelita i ich prawidłową florę, która umożliwia nam trawienie i wchłanianie cukrów, tłuszczów, białek, witamin, mikro- i makroelementów w pełni zaspokajając potrzeby naszego organizmu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *