Jak wygląda kurzajka i jak ją usunąć? Która metoda jest skuteczniejsza – zamrażanie czy wypalanie kurzajek?

Kurzajka to nic innego, jak potoczna nazwa stosowana w odniesieniu do brodawek skórnych pochodzenia wirusowego. Przyczyną ich tworzenia się jest zakażenie wirusem HPV, czyli wirusem brodawczaka ludzkiego. Co 10 z nas doświadczył tego problemu skórnego lub będzie musiał poradzić z nim sobie w przyszłości. Wyróżniamy wiele typów brodawek w zależności od ich lokalizacji oraz typu wirusa stanowiącego podłoże problemu. Jak skutecznie leczyć kurzajki?

Jak wygląda kurzajka?

Zaczniemy od kilku podstawowych cech, którymi charakteryzuje się każda kurzajka. Jeśli zauważyliśmy stosunkowo niedużą narośl o specyficznej kalafiorowatej powierzchni i szarawej, brązowej lub białej barwie z dużym prawdopodobieństwem jest to właśnie efekt zakażenia HPV, a więc brodawka. Guzek zazwyczaj jest dość zwarty i zbudowany ze stwardniałej, zwłókniałej skóry. To, czy pacjent określa zmianę jako bolesną, czy nie, zależy przede wszystkim od jej lokalizacji. Kurzajki zwykłe zlokalizowane na dłoniach, czy kolanach z zasady nie powodują dolegliwości bólowych, w przeciwieństwie do tych występujących na stopach, które ciągle drażnione przysparzają pacjentowi cierpienia. Najczęściej kurzajki spotkamy na skórze dłoni, powierzchniach międzypalcowych, stopach i twarzy. Wyróżniamy m.in.:

  • Brodawki zwykłe – zazwyczaj nie powodują większych dolegliwości u pacjentów. Ich lokalizacja to palce rąk i paznokcie.
  • Brodawki stóp – mogą być głębokie, wówczas ze względu na silny odczyn zapalny wokół kurzajki, ból będzie dotkliwy lub powierzchowny. Ustępują jednocześnie, co zwykle poprzedzone jest ich czernieniem.
  • Brodawki płaskie (młodocianych) – zwykle liczne, o gładkiej powierzchni i bardzo małej wysokości. Często powstają w miejscu zadrapania w okolicy twarzy lub grzbietu rąk.
  • Brodawki przejściowe – wyraźne guzki o nieregularnej powierzchni układające się w linii i ustępujące jednoczasowo, w związku z czym nie wymagają one leczenia.

Poza brodawkami przejściowymi, które jak wspomniano wyżej, mają tendencję do samoistnej regresji, starajmy się usuwać wszystkie typy kurzajek. Wyglądają one nieestetycznie, mogą się namnażać i utrudniają codzienne funkcjonowanie.

Jak usunąć kurzajkę?

Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.
Zapisuję się

Zawsze najlepszą opcją zlikwidowania kurzajki jest udanie się do specjalisty. Mimo, że pozbycie się problemu wydaje się bardzo proste, metoda powinna być dostosowana zarówno do lokalizacji, jak i do stadium rozwoju kurzajki. Jako że są to brodawki wirusowe, bardzo łatwo przenieść zmiany w inne okolice i spowodować ich namnożenie.

Zapamiętaj: Kurzajki są bardzo zaraźliwe, dlatego ogranicz kontakt z chorą osobą do czasu, aż nie wyzdrowieje.

Jeżeli kurzajka dopiero się pojawiła i jest zmianą stosunkowo „młodą” bez grubej hiperkeratotycznej skorupy na powierzchni, same środki farmaceutyczne mogą zdziałać cuda. W takich przypadkach potencjał przenikania leku do wnętrza brodawki i dotarcia do stref docelowych jest wysoki. Co wówczas zaaplikować na problematyczny obszar?

  • Leki keratolityczno-antyproliferacyjne – dostępne zazwyczaj w postaci maści lub plastrów nasączonych aktywną substancją. Zawierają kwas salicylowy mający działanie złuszczające oraz kwas mlekowy denaturujący zmianę. Po pewnym czasie stosowania (zależnym od wielkości kurzajki) brodawka odpada. Kwas trójchlorooctowy również należy do tej grupy substancji, działa jednak zarówno silniej, jak i szybciej. Kurzajka usunięta zostanie już po tygodniu. Wykorzystanie azotanu srebra przynosi podobne rezultaty do środków przedstawionych powyżej, dodatkowo charakteryzują go silne właściwości antyseptyczne.
  • Podofilotoksyna działa także antymitotycznie jednak stosowana jest rzadziej ze względu na ryzyko rozwoju martwicy skóry. Miejscowo aplikowany fluorouracyl będący lekiem przeciwnowotworowym, nie jest popularnie używany ze względu na sporą neurotoksyczność.
  • Glistnik jaskółcze ziele i mniszek lekarski – sok mleczny z tych roślin ma działanie antyproliferacyjne, blokuje też namnażanie wirusa HPV. Efekty działania widać już po kilku dniach. Ważne by zastosować je jak najwcześniej, dopóki brodawka łatwo nasiąka substancjami na nią zaaplikowanymi. Ekstrakty, olejki i krople możemy zakupić w sklepach zielarskich lub większych aptekach. Takim specyfikiem smarujemy kurzajkę przez kilka kolejnych dni.
  • Czosnek, cytryna i ocet – zawierają substancje przyżegające (miejscowo koagulujące) i antywirusowe. Warto wykonać z nich okład i codziennie przez okres 2 tygodni umieszczać go na kurzajce.

Jakie są metody leczenia chirurgicznego omawianych zmian skórnych?

  • Chirurgiczne wycięcie zmiany lub jej wyłyżeczkowanie takie usunięcie stosuje się w przypadku zmian o dużych rozmiarach. Niestety często pozostawia bliznę.
  • Laser CO2 – uważany obecnie za metodę z wyboru i najskuteczniejszy sposób pozbycia się kurzajek. Pacjent do zabiegu jest znieczulany, następnie za pomocą światła lasera patologiczna tkanka ulega „odparowaniu”. Rana goi się około 2 tygodni. Ciężkie choroby przewlekłe układu krążenia lub układu immunologicznego oraz skłonność do upośledzonego gojenia się ran, wykluczają nas z grupy kandydatów do laseroterapii.

Brodawek nigdy nie usuwa się w sposób mnogi. Zlikwidowanie jednej zmiany często powoduje ustąpienie pozostałych!

Zamrażanie kurzajek

Krioterapia/kriochirurgia do usunięcia zmiany wykorzystuje ciekły azot o temperaturze od -110 do -180 stopni Celsjusza. Tak niska temperatura powoduje denaturację białka (jego zniszczenie). Zabieg jest swoistego rodzaju oparzeniem tyle, że z wykorzystaniem niskiej temperatury. Efektem jest wytworzenie pęcherza (bąbla) wypełnionego płynem, z którego po kilku dniach powstanie strupek. Absolutnie nie należy się tym martwić, jest to normalna reakcja skóry na ciekły azot. Taki ślad po wymrażaniu goi się nawet kilkanaście dni. Podczas tego okresu należy dbać o ranę pozabiegową i oczyszczać ją środkami t.j. octenisept, zmiana może bowiem ulec wtórnemu nadkażeniu. 

Czy wiesz że: nosicielami wirusa wywołującego kurzajki jest nawet 3/4 społeczeństwa?

Jeżeli zauważymy, że wycieka z niej krew lub ropa, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Najchętniej usuwane tą metodą zmiany to „stare”, zrogowaciałe kurzajki z grubą warstwą hiperkeratotyczną. Nie powinno się jednorazowo wymrażać więcej niż 1 zmiany.  Lekarz na pewno nie zdecyduje się na kriochirurgię w przypadku osób z zaburzeniami krążenia, niedoczynnością tarczycy, czy takich, u których obserwuje się patologiczne objawy w odpowiedzi na niską temperaturę.

Ryzykiem zabiegu zamrażania kurzajek jest powstanie blizny w miejscu wymrażania. Jak w innych przypadkach ingerencji w zmiany wirusowe, zawsze należy się również liczyć z możliwością nawrotu lub rozsiania zmian. W przypadku kriochirurgii kurzajki dość często nawracają i usuwane są „na zawsze” dopiero po kilkakrotnym wykonaniu zabiegu. Dostępne są również aerozole przeznaczone do wymrażania kurzajek w domu. Temperatura osiągana przy pomocy takiego środka jest wyższa, a skuteczność zdecydowanie mniejsza.

Wypalanie kurzajek

Wypalanie kurzajek nazywane jest inaczej elektrokoagulacją. Nie jest to metoda z wyboru przy usuwaniu kurzajek. Stosuje się ją zazwyczaj w przypadku zmian o dużym stopniu hiperkeratyzacji, a więc pokrytych grubą warstwą zrogowaciałego naskórka, jeśli wymrażanie zawiodło lub z jakiejś przyczyny jest niezalecane. Czynnikiem powodującym „wypalenie” jest tutaj prąd elektryczny przewodzony za pomocą specjalnych elektrod. Elektrokoagulacja nie wymaga wyjątkowego przygotowania od pacjenta. Jeżeli zmiany są dość duże, wówczas na kurzajkę nakładane są środki o działaniu keratolitycznym, a więc złuszczające zgrubienia na powierzchni brodawek wirusowych. Zabieg ze względu na towarzyszącą mu bolesność rozpoczyna się od miejscowego znieczulenia pacjenta. Następnie do zmiany przykładana jest elektroda przewodząca prąd. Pod wpływem powstającej w wyniku przepływu prądu wysokiej temperatury, białko, a więc główny budulec, ulega denaturacji, zniszczona zostaje jego struktura.

Efektem zabiegu jest wytworzenie się płaskiego strupka w miejscu podstawy kurzajki, powinien on zagoić się w ciągu tygodnia. Ważne jest, aby takiego strupka nie zdrapywać, może to bowiem doprowadzić do pojawienia się w tym miejscu blizny. W ciągu kilku dni po zabiegu w rzucie zmiany może być widoczny niewielki obrzęk lub zaczerwienienie. Również pieczenie w okresie 7 dni od zabiegu jest tolerowane. Osoby z zaburzeniami krążenia i chorobami układu sercowo-naczyniowego, a także kobiety w ciąży i pacjenci z cukrzycą zdecydowanie nie powinni korzystać z tej metody.

Większość osób nie ma problemu z rozpoznaniem kurzajki. Niewiele z nich jest jednak świadomych, że zmiany mają podłoże wirusowe, są silnie zakaźne i mają duży potencjał do zajmowania zdrowych obszarów skóry. Nasza szybka reakcja i leczenie brodawek pozwala na ograniczenie tych procesów, dlatego warto udać się do lekarza.

Najważniejsze pytania i odpowiedzi

Jak wygląda kurzajka?

Kurzajka to zgrubienia o okrągłym lub podłużnym kształcie. Najczęściej występuje w kolorze szarym, białym lub brązowym

Jak się pozbyć kurzajki?

Najskuteczniejsze metody na usunięcie kurzajki to zamrażanie i wypalanie.

Od czego robią się kurzajki?

Kurzajki powstają w wyniku zakażenia wirusem HPV

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *