Co to jest drganie powieki? Objawy, przyczyny i sposoby leczenia

Drganie powieki z pewnością zdarzyło się każdemu z nas przynajmniej raz w życiu. Nie jest to przyjemne odczucie, ale jeśli zdarza się sporadycznie nie towarzyszą mu inne objawy, nie powinniśmy się niepokoić. Czasem jednak może być ono objawem innych chorób toczących się w naszym organizmie, dlatego warto zachować czujność i poznać objawy, przyczyny oraz sposoby leczenia drgającej powieki.

Co to jest drganie powieki?

Drgania powieki są to niekontrolowane, mimowolne, delikatne skurcze mięśnia okrężnego oka, który znajduje się pod powieką. Mięsień ten odpowiada za zamykanie szpar powiekowych. Drgania częściej dotyczą powieki górnej, rzadziej drga powieka dolna. Mimowolne skurcze zwykle dotyczą powieki jednego oka. Objaw ten występuje bardzo powszechnie, w każdej grupie wiekowej, jednak znacznie częściej u dorosłych niż u dzieci.

Objawy drgania powieki

Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.

Zapisuję się

Do głównych objawów drżenia powieki można zaliczyć:

• uczucie pulsowania, “podskakiwania” powieki;
• nadmierne mruganie;
• czasem suchość oczu i nadwrażliwość na światło.

Napady drgania trwają zazwyczaj kilka minut, a podczas nich powieka może drgać nawet kilka razy w ciągu sekundy. Mogą one występować wielokrotnie w ciągu doby, ale zazwyczaj w ciągu kilku dni samoistnie ustępują. Zaniepokoić pacjenta powinny objawy, które trwają dłużej niż tydzień, są bardzo nasilone i znacznie obniżają jakość życia lub gdy towarzyszą im inne symptomy, takie jak:

• opadanie powieki;
• drganie licznych grup mięśniowych na całym ciele;
• skurcz innych mięśni w obrębie twarzy.

Stany te wymagają konsultacji lekarskiej i pogłębionej diagnostyki.

Przyczyny drgania powieki

Jest bardzo wiele przyczyn mogących powodować drganie powieki. Do najbardziej powszechnych należą:

Czy wiesz że: drżenie powieki może być także tikiem, czyli krótkotrwałym, zawsze takich samym mimowolnym ruchem określonej części ciała, wywołanym skurczem mięśni? Najczęściej tiki przyjmują formę częstego mrugania, zaciskania powiek oraz marszczenia czoła. Konieczna jest próba identyfikacji stresogennego podłoża tików i jego eliminacja.

• niedobór snu;
• zmęczenie;
• przewlekły stres;
• odwodnienie organizmu;
• zbyt mała podaż mikroelementów w diecie, zwłaszcza magnezu, potasu i wapnia;
• niedobór witaminy D, niezbędnej do prawidłowego wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego;
• nadmierne spożycie kofeiny;
• nerwica.

Drganie powieki może być także spowodowane schorzeniami okulistycznymi:

• podrażnieniem rogówki, wynikającym najczęściej z długotrwałego wpatrywania się w ekrany urządzeń elektronicznych;
• alergiami powodującymi podrażnienie spojówek;
• chorobami takimi jak zespół suchego oka, zapalenie naczyniówki czy jaskra.

Do znacznie rzadszych, poważnych przyczyn drgającej powieki należą choroby neurologiczne, takie jak:

• stwardnienie rozsiane;
• połowiczy kurcz twarzy – mimowolny skurcze mięśni jednej części twarzy, unerwianych przez nerw twarzowy. Zwykle rozpoczyna się od mimowolnych skurczów powieki, a potem rozprzestrzenia na inne mięśnie tej samej połowy twarzy. Utrwalone skurcze powodują zniekształcenie twarzy i mogą prowadzić do ślepoty czynnościowej jednego oka;
• choroba Bella, czyli porażenie nerwu twarzowego- o charakterze idiopatycznym lub w następstwie infekcji wirusowej;
• miastenia – gdy drganiu towarzyszy znaczna męczliwość i opadanie powiek.

Leczenie drgania powieki

Konieczne jest ustalenie przyczyny występującego drżenia powieki. Zazwyczaj jej usunięcie powoduje poprawę, bez konieczności wdrożenia farmakoterapii. Do takich działań zachowawczych należą:

• ograniczenie spożywania kofeiny;
• zadbanie o odpowiednią ilość snu;
• nawodnienie organizmu;
• ograniczenie czasu spędzanego przed monitorem lub ekranem telefonu, stosowanie kropli nawilżających powierzchnię oka;
• wprowadzenie urozmaiconej diety, bogatej w warzywa i owoce będące źródłem witamin i mikroelementów (wapń: dobrym jego źródłem jest nabiał, warzywa strączkowe, zielone warzywa oraz migdały), magnez (w dużej ilości zawarty jest w kaszach, płatkach owsianych, kakao i orzechach), potas (aby dostarczyć tego mikroelementu należy spożywać więcej bananów, pomidorów, ziemniaków oraz awokado).

Jeżeli pomimo zastosowania się do powyższych działań, drganie powieki nie ustępuje lub towarzyszą mu inne objawy, konieczne jest udanie się do lekarza w celu ustalenia przyczyny oraz odpowiedniego leczenia.

Farmakologia w leczeniu drgania powieki

Przed wdrożeniem suplementacji konieczne jest wykonanie podstawowych badań z krwi, takich jak morfologia i oznaczenie poziomu elektrolitów: wapnia, potasu i magnezu. Jeżeli wyniki wykażą niedobór tych mikroelementów, lekarz wdroży odpowiednią suplementację preparatów magnezu, potasu lub wapnia.

Jeżeli drganiu powieki towarzyszą takie objawy jak, suchość, pieczenie oczu oraz nadwrażliwość na światło, to wskazana jest konsultacja okulistyczna. Jeśli natomiast drganie powieki występuje łącznie z drżeniami innych grup mięśniowych, kurczem twarzy lub drętwieniem, konieczna jest wizyta u neurologa i pogłębienie diagnostyki np. poprzez wykonanie badań obrazowych. W przypadku połowiczego kurczu twarzy możliwe jest leczenie za pomocą wstrzykiwania toksyny botulinowej do mięśni twarzy.

Zapamiętaj: Jeżeli drganiu powieki towarzyszą takie objawy jak, suchość, pieczenie oczu oraz nadwrażliwość na światło, to wskazana jest konsultacja okulistyczna.

Drganie powieki jest zjawiskiem bardzo powszechnym, występuje w społeczeństwie równie często wśród obu płci, niezależnie od wieku. Polega na niekontrolowanych, mimowolnych skurczach mięśnia okrężnego oka, odczuwanych przez pacjenta jako uporczywe “podskakiwanie” powieki. Zwykle jest spowodowane niedoborami mikroelementów, stresem, przemęczeniem lub nadmiarem kofeiny i mija samoistnie w ciągu kilku dni. Może być jednak także objawem schorzeń okulistycznych i neurologicznych i wtedy wymaga pogłębionej diagnostyki i konsultacji specjalistycznych. Leczenie polega na wyeliminowaniu przyczyny powodującej drganie oraz na suplementacji mikroelementów, ale powinna być ona poprzedzona wykonaniem badań laboratoryjnych.