Zakażenia układu moczowego są bardzo częstym rodzajem infekcji, które łatwo poddają się antybiotykoterapii. Czasami może dojść do uogólnienia zakażenia, czyli posocznicy moczowej. W ostatnich latach zaobserwowano wzrost częstości jej występowania.
Co to jest posocznica moczowa?
Posocznica to gwałtowna, uogólniona reakcja organizmu na zakażenie. Do rozwoju posocznicy moczowej, czyli urosepsy dochodzi w przebiegu zakażenia układu moczowego. Jest to poważna choroba, czasem mogąca być zagrożeniem dla życia.
Posocznica moczowa – objawy
Urosepsa manifestuje się objawami infekcji dróg moczowych:
- silne, nagłe parcie na mocz,
- pieczenie lub podrażnienie podczas mikcji,
- uczucie niepełnego oddania moczu,
- ucisk w dolnej części pleców,
- mętny mocz, może być zabarwiony na czerwono przez obecność krwi.
Wystąpienie typowych objawów urosepsy powinno skłonić do bezzwłocznego zgłoszenia się do szpitala:
- gorączka (temperatura ciała >38°C),
- ból w dolnej części pleców,
- nudności, wymioty,
- znaczne osłabienie,
- pogorszenie kontaktu,
- zmniejszenie produkcji moczu lub bezmocz,
- trudności w oddychaniu, znacznie przyspieszony oddech,
- zaburzenia czynności serca.
W ciężkich przypadkach urosepsy może dojść do wstrząsu septycznego. Jest to poważny stan zagrażający życiu, który prowadzi do znacznego spadku ciśnienia tętniczego oraz niewydolności wielonarządowej.
Posocznica moczowa – przyczyny
Najczęstszą przyczyną urosepsy jest nieleczone bądź nieprawidłowo leczone zakażenie układu moczowego. Bezpośrednim czynnikiem etiologicznym są bakterie, które najczęściej poprzez drogę wstępującą, czyli przez moczowody przedostają się do nerek, a następnie dochodzi do wysiewu do krwi. Nawet w połowie przypadków czynnikiem etiologicznym jest Escherichia coli. Do rzadszych bakterii doprowadzających do urosepsy należą Klebsiella, Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus i Enterobacter. Grupą szczególnie predysponowaną do wystąpienia urosepsy są osoby starsze, leżące, posiadające cewnik w drogach moczowych.
Czy wiesz że: do wystąpienia urosepsy u najmłodszych pacjentów predysponują wady układu moczowego? Przykładem jest refluks pęcherzowo-moczowodowy, w którym mocz cofa się z pęcherza moczowego do moczowodów, a nawet do układów kielichowo-miedniczkowych nerek.
Posocznica moczowa – diagnostyka
Podejrzenie posocznicy moczowej często jest postawione już na podstawie obrazu klinicznego. Badania laboratoryjne, które będą pomocne w potwierdzeniu urosepsy to:
- badanie ogólne moczu, w którym można stwierdzić cechy infekcji w drogach moczowych,
- badania krwi, w których oprócz zaburzeń parametrów nerkowych obecne będą podwyższone wskaźniki parametrów zapalnych (leukocytoza, CRP, OB, prokalcytonina),
- badanie bakteriologiczne krwi i moczu.
Poszukując punktu wyjścia uogólnionej infekcji lekarz często posiłkuje się wykonaniem USG jamy brzusznej. Czasami pomocnym badaniem, szczególnie przy podejrzeniu ropni bądź kamicy nerkowej jest wykonanie tomografii komputerowej.
Posocznica moczowa – leczenie
O ile leczenie wcześnie wykrytego zakażenia układu moczowego jest proste i zazwyczaj pacjent może pozostać w domu, leczenie urosepsy jest bardziej złożone i najczęściej niezbędna jest hospitalizacja.
Zapamiętaj: Posocznica to gwałtowna, uogólniona reakcja organizmu na zakażenie. Do rozwoju posocznicy moczowej, czyli urosepsy dochodzi w przebiegu zakażenia układu moczowego.
Celem terapii jest usunięcie źródła infekcji oraz ustabilizowanie organizmu. Podstawą jest antybiotykoterapia, przy czym niektórzy pacjenci mogą wymagać leczenia chirurgicznego, aby usunąć źródło infekcji np. ropień lub kamienie w drogach moczowych. U chorych z dusznością niezbędna jest tlenoterapia. Utrzymujące się niskie ciśnienie tętnicze jest wskazaniem do włączenia płynoterapii dożylnej. Rozwijający się wstrząs septyczny wymaga zastosowania leków wazopresyjnych, które zwężają naczynia krwionośne, podwyższając tym samym ciśnienie tętnicze.
Śmiertelność w przebiegu urosepsy sięga nawet 40%. Znacznie gorsze rokowanie mają pacjenci starsi, obciążeni innymi chorobami. Kluczowym elementem, które poprawia prognozy odnośnie przeżycia oraz zachowania czynności nerek, jest szybkie włączenie właściwego leczenia.