Hipotrofia wewnątrzmaciczna płodu jest problemem, którego etiopatogeneza w dalszym ciągu jest nieznana. Zarówno medycyna perinatalna, jak i neonatologia stara się określić standardy klasyfikacji tej choroby, a przede wszystkim znaleźć sposób na zapobieganie hipotrofii płodu.
Co to jest hipotrofia płodu?
Hipotrofia wewnątrzmaciczna płodu jest ściśle związana z wewnątrzmacicznym ograniczeniem wzrastania płodu i jest stwierdzana w sytuacji dwukrotnego wykonania pomiaru płodu w łonie matki, wykazującego zbyt wolne tempo wzrastania płodu i/lub, gdy masa ciała/długość ciała urodzeniowa dziecka jest poniżej 10 percentyla w stosunku do wieku płodowego. W grupie dzieci z hipotrofią można wyodrębnić noworodki z ograniczeniem wzrastania płodu oraz noworodki z niską masą urodzeniową, których niska masa urodzeniowa jest związana m.in. z czynnikami genetycznymi. Warto dodać, iż noworodki, których niska masa urodzeniowa nie jest związana z ograniczeniem wzrastania płodu, stanowią od 30 do 70% wszystkich urodzeń.
Zahamowanie wzrostu płodu może mieć miejsce w każdym okresie ciąży poprzez m.in. zahamowanie rozrostu tkanek bądź też ich przerost. Teoria Winicka zakłada istnienie trzech głównych etapów rozwoju ciąży, w których może nastąpić zahamowanie wzrostu:
- do 16. tygodnia ciąży następuje rozwój przede wszystkim poprzez hiperplazję komórkową (rozrost tkanek poprzez zwiększenie liczby komórek)
- od 17. do 31. tygodnia trwa rozwój drogą hiperplazji, jak i hipertrofii komórkowej;
- od 32. tygodnia następuje rozrost tkanek poprzez zwiększenie objętości komórek (hipertrofia).
Przyczyny hipotrofii płodu
Hipotrofia płodowa zazwyczaj jest związana z ciążą, która jest ciążą wysokiego ryzyka. W konsekwencji zaburzać może homeostazę płodowo-łożyskowa, a co za tym idzie prowadzić do niewydolności łożyska oraz następującym ograniczeniem wzrastania płodu.
Do czynników ryzyka wystąpienia hipotrofii płodu można zaliczyć następujące stany u kobiety ciężarnej:
- gestozę czyli zatrucie ciążowe objawiające się m.in. przez obrzęki ciala, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia widzenia,
- nadciśnienie tętnicze,
- schorzenia nerek, wady serca z niewydolnością krążenia,
- niedokrwistość,
- krwawienia z dróg rodnych oraz zakażenia wewnątrzmaciczne oraz wady rozwojowe narządu rodnego,
- cukrzycę,
- ciąże mnogie oraz ciąże powyżej piątej,
- porody u nastolatek oraz kobiet w dojrzałym wieku powyżej 35. roku życia,
- ciąże przed upływem 3. miesięcy od poprzedniego porodu,
Zapamiętaj: Hipotrofia płodu to wada rozwojowa, która opóźnia jego wzrost - może również doprowadzić do przedwczesnego porodu.
- niski wzrost (poniżej 150 cm) i niską masę ciała (poniżej 45 kg),
- leki stosowane podczas ciąży,
- zbyt mały przyrost masy ciała podczas ciąży (poniżej 7 kg),
- otyłość powyżej 90 kg,
- negatywny stosunek matki do aktualnej ciąży,
- nieprzestrzeganie zasad higieny podczas ciąży,
- palenie tytoniu oraz nadużywanie alkoholu,
- stosowanie narkotyków
- nieprawidłowe odżywianie podczas ciąży,
- stosowanie przed ciążą leków hamujących łaknienie.
- Niezwykle ważny okazuje się także genetyczny czynnik męski, który również ma wpływ na ryzyko hipotrofii i ograniczenia wzrostu wewnątrzmacicznego.
Objawy hipotrofii płodu
Sama hipotrofia płodu wiąże się z niska masą urodzeniową dziecka, która jest następstwem dwóch typów ograniczenia wzrostu płodu. To typ symetryczny i niesymetryczny.
- Symetryczny inaczej zwany głębokim – zwykle charakteryzuje się niską masą urodzeniową i małym wzrostem. Związany jest najczęściej z wadami genetycznymi, wrodzonymi błędami metabolizmu, narażeniem na szkodliwe czynniki chemiczne oraz infekcje wewnątrzmaciczne.
- Niesymetryczny inaczej zwany hipotroficznym – rozpoczyna się w drugim etapie ciąży. Stwierdza się niską masę urodzeniową i nieproporcjonalną budowę ciała. Zwykle jest objawem nadciśnienia tętniczego, skrajnego niedożywienia u matki.
Następstwa wywołane wewnątrzmacicznym zahamowaniem wzrastania płodu mogą pojawić się na wielu płaszczyznach:
- niedotlenienie okołoporodowe i związana z nim kwasica metaboliczna czy oddechowa,
- zespół aspiracji smółki, który polega na zaburzeniach oddychania wskutek dostania się do dróg oddechowych smółki (pierwszy stolec) w wyniku zachłyśnięcia się wodami płodowymi,
hipotermia, - zaburzenia hematologiczne np. leukopenia,
- zaburzenia metaboliczne np. hiperglikemia, kipokalcemia,
- problemy z żywieniem wynikające z następstwa żywienia parenteralnego,
- zaburzenia układu nerwowego m.in. słaba koordynacja ruchowa,
- zwiększone ryzyko pojawienia się zaburzeń endokrynologicznych w późniejszym wieku.
- Co jeść przy hipotrofii płodu?
Dieta kobiety ciężarnej przy hipotrofii płodu powinna opierać się na prawidłowo zbilansowanej diecie, która będzie dostarczała wszystkie składniki odżywcze w zalecanej ilości. Jest to niezwykle ważne przy wewnątrzmacicznym ograniczeniu wzrostu płodu.
Czy wiesz że: całkowita rezygnacja z alkoholu, papierosów i właściwy odpoczynek zmniejszają ryzyko wystąpienia hipotrofii?
Ważne jest przede wszystkim utrzymanie na odpowiednim poziomie glikemii oraz zadbanie o dostarczenie odpowiednich ilości przede wszystkim witaminy C, żelaza, kwasu foliowego, magnezu, wapnia. Należy spożywać produkty jak najmniej przetworzone, z dużą ilością warzyw i owoców, przetworów mlecznych również fermentowanych. W przypadku braku zapewnienia przez dietę odpowiedniej ilości składników mineralnych, należy wdrożyć suplementację. Ponadto należy pamiętać o całkowitym wykluczeniu alkoholu oraz wszelkich używek.