Rumień nagły, gorączka trzydniowa, choroba szósta to schorzenie spowodowane przez te same patogeny. Nazwy te opisują charakterystykę tego zakażenia wirusowego. To choroba dzieci, z którym zetknął się niejeden rodzic. Przysporzyło mu ono z pewnością kilku nieprzespanych nocy.
Co to jest rumień nagły?
Rumień nagły to ostra choroba zakaźna małych dzieci wywoływana przez wirusy. Około 90% zachorowań dotyczy dzieci w wieku od 6 miesiąca do 2 roku życia. Rzadko występuje u dzieci powyżej 4 roku życia. Źródłem zakażenia są chore dzieci oraz dorośli, którzy mogą być nosicielami wirusów. Choroba ma najczęściej łagodny przebieg i ustępuje samoistnie. Organizm ludzki w jej trakcie nabywa odporność na wirusa, który spowodował zakażenie. Schorzenie może być powodowane przez różne wirusy, więc możliwe są powtórne zachorowania.
Rumień nagły – objawy
Po okresie wylęgania wirusa w komórkach organizmu ludzkiego, zakażenie objawia się nagle wysoką gorączką. Temperatura ciała dochodzi wówczas do 39-40 stopni Celsjusza. Do objawów towarzyszących podwyższonej ciepłocie ciała można zaliczyć nieżyt górnych dróg oddechowych, popularnie zwany katarem. Ponadto występuje powiększenie węzłów chłonnych szyjnych. Dziecko zazwyczaj reaguje na dolegliwości niepokojem, płaczem, zmianą zachowania, obniżeniem apetytu. Cechą charakterystyczną tej choroby jest ustępowanie gorączki po 3-4 dniach.
Czy wiesz że: rumień nagły to choroba dotycząca małych dzieci spowodowania wirusami HHV - 6 lub HHV - 7?
Jednoczasowo na skórze ciała pojawia się drobnoplamista, bladoróżowa wysypka. Zmiany skórne pojawiają się na klatce piersiowej, brzuchu, plecach, twarzy, owłosionej skórze głowy. W mniejszym stopniu występują na pośladkach i kończynach. Nie powodują uczucia świądu. Znikają pod wpływem uciśnięcia i ustępują bez pozostawienia blizn po 1-2 dobach. Zwiastuje to koniec choroby. W przebiegu tego schorzenia u części dzieci może wystąpić biegunka. Gorączce mogą towarzyszyć w niektórych przypadkach drgawki gorączkowe. Do rzadkich powikłań rumienia nagłego można zaliczyć zapalenie mózgu.
Rumień nagły – przyczyny
Przyczyną zachorowania jest zarażenie się od innego dziecka lub dorosłego nosiciela wirusem. Czynnikiem wywołującym zakażenie jest ludzki herpeswirus typu 6, w skrócie określany jako HHV-6. Kolejnym patogenem, który może wywołać zachorowanie jest ludzki herpeswirus typu 7. Zachorowaniu sprzyja kontakt z osobą, która jest chora lub pozostaje bezobjawowym nosicielem wirusa. Patogenami można zarazić się praktycznie wszędzie, jednak zakażeniom wśród dzieci sprzyjają duże skupiska ludzkie. Z całą pewnością można zaliczyć do nich żłobki oraz przedszkola.
Rumień nagły – zakaźność
Wirusy wywołujące rumień nagły należą do patogenów o dużej zakaźności. Źródłem zakażenia jest człowiek. Dziecko może zarazić się wirusem poprzez kontakt ze śliną osoby zakażonej przeniesionej na rękach lub w postaci całusów. Patogen może ulec transmisji drogą kropelkową bezpośrednio na błony śluzowe innej osoby. Zakażeniu sprzyja używanie wspólnych kubków, łyżeczek lub butelek. Wprawdzie największa zakaźność występuje w czasie pojawienia się pierwszych objawów. Zarażać jednak może również bezobjawowa osoba zwłaszcza, że okres wylęgania wirusa trwa od 5 do 15 dni. Zakażeniom sprzyjają miejsca, w których dochodzi do licznego gromadzenia się dzieci. Zaliczyć do nich można żłobki, przedszkola, poczekalnie w przychodniach lekarza rodzinnego. Ryzyko zakażenia można redukować przez przestrzeganie zasad higieny, na przykład, częste mycie rąk.
Rumień nagły – leczenie
Rumień nagły powoduje wystąpienie u osoby zakażonej wysokiej gorączki. Powoduje to zwiększenie parowania wody z błon śluzowych i skóry. Wyzwaniem, z którym musi zmagać się rodzic lub ewentualnie lekarz jest zatem przeciwdziałanie występowaniu wysokiej gorączki oraz odwodnienia. Na tym w zasadzie opiera się leczenie rumienia nagłego. W łagodnych przypadkach można prowadzić je w warunkach domowych, kiedy rodzic umiejętnie podaje leki przeciwgorączkowe. Prym wiodą w tym przypadku ibuprofen lub paracetamol. Leki te można podawać dziecku drogą doustną lub doodbytniczą. Równie ważne jest zapewnienie starannego nawodnienia doustnego. W przypadku, gdy dziecko trafi do szpitala prowadzi się nawadnianie dożylne. Zazwyczaj skierowanie do szpitala otrzymuje dziecko z wysoką ciepłotą ciała, której nie da się obniżyć lekami przeciwgorączkowymi. Dodatkowym kryterium jest znaczne obniżenie apetytu dziecka i niechęć do przyjmowania płynów doustnie. Z racji, że wysypka nie przynosi dolegliwości w postaci świądu u dziecka nie stosuje się leczenia miejscowego w postaci papek lub maści. Nie podaje się również żadnego leczenia doustnego działającego przeciw zmianom skórnym. Dotychczas nie opracowano szczepionki przeciwko HHV – 6 oraz HHV – 7.
Zapamiętaj: Rumień nagły u dzieci przebiega zazwyczaj łagodnie i ustępuje samoistnie.
Rumień nagły nie jest chorobą groźną, lecz może wywołać słuszny niepokój wśród wielu świeżo upieczonych rodziców. Stany gorączkowe, szczególnie występujące u dzieci mogą być wywołane przez różne choroby. Zazwyczaj konieczna jest wizyta u lekarza i wykonanie odpowiednich badań laboratoryjnych.