Tanoreksja, czyli uzależnienie od opalania. Objawy, przyczyny i sposoby leczenia. Skutki tanoreksji

XXI wiek przyniósł ze sobą wiele zmian, a także nowe rodzaje uzależnień, takie jak zakupoholizm czy fenoholizm. Niepokojącym zjawiskiem jest również tanoreksja, czyli uzależnienie od opalania się. Przejawia się ono częstymi wizytami w solarium. Zachowanie to wynika z chęci posiadania atrakcyjnego i opalonego ciała. Niestety, w wyniku tanoreksji skóra szybciej się starzeje oraz jest narażona na różne schorzenia.

Co to jest tanoreksja?

Tanoreksja definiowana jest jako uzależnienie od opalania się na słońcu lub w solarium. Nie jest to schorzenie oficjalnie diagnozowane – nie uwzględnia go Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 ani klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DMS-V. Zalicza się je do grupy zaburzeń behawioralnych. Problem tanoreksji jest dostrzegany przez specjalistów, a także stanowi przedmiot ich badań. Szacuje się, że schorzenie najczęściej dotyka kobiety młode i w średnim wieku. Odnotowuje się również przypadki uzależnienia od opalania u mężczyzn, choć w dużo mniejszym zakresie.

Jakie są objawy tanoreksji?

Newsletter Medovita - przydatne informacje, dostęp do nowych e-booków przed premierą.
Zapisuję się

Objawy tanoreksji są bardzo charakterystyczne. Osoba z tego typu problemem szuka okazji, aby się opalać i obsesyjnie o tym myśli. Często odwiedzanym przez nią miejscem jest solarium. Choć jej skóra jest niepokojąco brązowa, wciąż uważa, że jest zbyt blada, a co za tym idzie, nieatrakcyjna. Osoba z tanoreksją traci możliwość obiektywnego spojrzenia na swoje ciało. Będąc na wakacjach w ciepłych krajach, nie skupia się ona na zwiedzaniu okolicy czy odpoczynku, tylko stara się zażywać jak najwięcej kąpieli słonecznych. Zdarza się, że świadomie naraża swoje zdrowie, rezygnując z filtrów UV, czy okrycia głowy, po to, aby uzyskać większą opaleniznę.

Osoba z tym problemem zwiększa z czasem dawki przyjmowanego promieniowania UV, a chwilowa niemożliwość opalania się doprowadza ją do silnego napięcia nerwowego. Bardzo często zdarza się, że na skutek uzależnienia zaczynają cierpieć jej relacje rodzinne. Zwłaszcza że bliscy często krytykują taką osobą za zbyt częste wizyty w solarium i próbują ją od tego powstrzymać. Rodzi to konflikty, a u osoby z tanoreksją dodatkowo poczucie niezrozumienia.

Jakie są przyczyny tanoreksji?

Tanoreksja ma na ogół podłoże wieloczynnikowe. Osoba, która dużo korzysta z solarium, ma niskie poczucie własnej wartości. Opalanie się to dla niej sposób, aby podnieść swoją atrakcyjność. Zwłaszcza że ideał kobiety w społeczeństwach zachodnich rozumiany jest w kategoriach opalonego i wysportowanego ciała. Opalenizna wywołuje miłe skojarzenia, związane z latem i wakacyjnymi wyjazdami. Warto pamiętać, że promieniowanie UV podwyższa poziom endorfin, tzw. hormonów szczęścia. Dzięki nim człowiek ma lepsze samopoczucie i jest bardziej zrelaksowany. W tym sensie korzystanie z solarium może być sposobem na radzenie sobie z bieżącymi problemami i próbą rozładowania napięcia.

Zapamiętaj: Ponieważ tanoreksja może współwystępować z innymi schorzeniami, np. depresją, istnieje czasami konieczność wdrożenia leczenia farmakologicznego.

U podłoża tanoreksji często leży dysmorfofobia, czyli zaburzony obraz własnego ciała. Osoba z tym problemem nie potrafi spojrzeć na swoje ciało w sposób obiektywny. Jest wobec niego bardzo krytyczna i wyolbrzymia jego wady. Zdarza się, że jej uwaga jest przesadnia skoncentrowana właśnie na odcieniu skóry.

Jakie są skutki tanoreksji?

Tanoreksja skutkuje przede wszystkim niekorzystnym wpływem promieniowania UV na stan skóry. Ulega ona wysuszeniu, a na jej powierzchni pojawiają się przebarwienia i znamiona. Dochodzi do przedwczesnego starzenia się skóry, zaczynają pogłębiać się zmarszczki. W niektórych przypadkach może dojść do udaru słonecznego, uszkodzenia wzroku, a nawet raka skóry. Szczególnie niebezpieczny jest czerniak złośliwy, czyli nowotwór o wysokim stopniu złośliwości.

Tanoreksja niesie za sobą także skutki natury psychologicznej. Zbyt opalona i przesuszona skóra przyciąga wzrok innych ludzi, którzy mogą krytykować czy wyśmiewać taką osobę. Czuje się ona wtedy niezrozumiana, może zacząć stronić od ludzi i mierzyć się z dużą samotnością. Ponieważ tanoreksja często towarzyszy także innym schorzeniom psychicznym, np. depresji czy zaburzeniom odżywiania, może dojść do pogłębiania się powiązanych z nimi objawów.

Na czym polega leczenie tanoreksji?

Leczenie tanoreksji wymaga przede wszystkim psychoterapii. Dzięki niej osoba uzależniona od opalania ma szansę obiektywniej spojrzeć na swoje ciało. Odkrywa ona, co leży u podłoża uzależnienia i uczy się bardziej adekwatnych sposobów radzenia sobie z problemami i emocjami. Buduje ona również silnie poczucie własnej wartości, które nie wynika z odcienia skóry. Ponieważ tanoreksja może współwystępować z innymi schorzeniami, np. depresją, istnieje czasami konieczność wdrożenia leczenia farmakologicznego. Ważne jest także to, aby pacjent miał kontakt z dermatologiem, który sprawdzi jego stan skóry i w razie potrzeby wdroży odpowiednie leczenie.

Czy wiesz że:  promieniowanie UV może mieć taki sam wpływ na układ nagrody w mózgu jak heroina?

Tanoreksja to problem, który dotyka coraz większą liczbę osób. Uzależnienie od kąpieli słonecznych i solarium jest bardzo niebezpieczne, narażając skórę na różne schorzenia, w tym nowotwory. Nie jest także dobrym rozwiązaniem jeśli chodzi o niskie poczucie własnej wartości. Najlepszą metodą leczenia jest w tym przypadku psychoterapia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *