Co to jest ciąża biochemiczna i co warto o niej wiedzieć? Objawy i przyczyny ciąży biochemicznej. Ciąża biochemiczna a in vitro i konflikt serologiczny?

Czas starań o dziecko często jest trudny i wymagający dla par. Niekiedy wymaga on cierpliwości i współpracy z wieloma specjalistami, zwłaszcza u osób zmagających się z niepłodnością. Pierwszym krokiem do rozpoznania ciąży zwykle jest wykonanie testu ciążowego z moczu. Zobaczenie dwóch kresek niewątpliwie jest przyczyną radości z wysoce prawdopodobnej ciąży. Jednak w medycynie istnieje pojęcie ciąży biochemicznej, która nie kończy się urodzeniem dziecka, a poronieniem. Czym dokładnie ona jest i jakie ma znaczenie dla przyszłych szans urodzenia dziecka?

Co to jest ciąża biochemiczna?

Ciążą biochemiczną możemy określić stan, gdy doszło do implantacji zapłodnionej komórki jajowej w macicy i możliwe jest wykrycie w moczu gonadotropiny kosmówkowej (β-hCG). Jednak zarodek nie rozwija się dalej i nie osiąga stadium ciąży klinicznej, w którym w badaniu USG widoczny byłby pęcherzyk ciążowy. Co więcej, poziom β-hCG nie zwiększa się jak w przypadku ciąży o prawidłowym przebiegu. Wynika to wczesnego poronienia, które ma miejsce już w I trymestrze ciąży, zazwyczaj w pierwszych 2-3 tygodniach od zapłodnienia. Taki stan nazywany jest ciążą biochemiczną, ponieważ jest ona zdiagnozowana tylko za pośrednictwem oznaczenia poziomu gonadotropiny kosmówkowej.

Dzisiejsze testy ciążowe o wysokiej czułości są w stanie wykryć nawet śladowe ilości β-hCG. Ze względu na to istnieje możliwość wykrycia ciąży biochemicznej. Badania naukowe dowiodły, że aż 25% wszystkich ciąż kończy się niepowodzeniem i zwykle ma to miejsce, zanim kobieta będzie miała jakiekolwiek objawy rozwijającej się ciąży. Z tego powodu w populacji ogólnej większość ciąż biochemicznych pozostaje nierozpoznana. Inaczej jest w przypadku kobiet, które skorzystały z metod pozaustrojowego zapłodnienia i ich ciąża musi być aktywnie monitorowana od pierwszych dni.

Przyczyny ciąży biochemicznej

Przydatne oraz przystępnie zaprezentowane informacje o tym, jak żyć zdrowo i dobrze się odżywiać.

Zapisuję się

Szacuje się, że 50-60% poronień w I trymestrze ciąży wiąże się z zaburzeniami chromosomalnymi płodu, czyli nieprawidłowościami genetycznymi. Wskaźnik ten może wynosić nawet 90% na wczesnym etapie po implantacji w jamie macicy. Wczesne straty, takie jak te występujące w czasie ciąży biochemicznej, zwykle oznaczają, że nieprawidłowości w zarodkach były zbyt poważne, aby mogły się one prawidłowo rozwijać i być zdolne do życia poza organizmem matki.

Jak objawia się ciąża biochemiczna?

Ciążę biochemiczną można rozpoznać gdy poziom β-hCG jest podwyższony, ale nie dochodzi do dalszego jej rozwoju. Zwykle może ona nie wywołać żadnych niepokojących objawów, które mogłyby świadczyć o ciąży. Wynika to m.in. z tego, że kobiety, których cykle miesiączkowe są nieregularne mogą w ogóle nie zauważyć, że krwawienie miesiączkowe wystąpiło nieco później niż zwykle. W tak wczesnej ciąży nie pojawiają się również charakterystyczne objawy świadczące o tym, że doszło do zapłodnienia takie jak nudności i wymioty, brak miesiączki czy bolesność piersi.
Jeśli jednak symptomy ciąży biochemicznej wystąpią, mogą one obejmować:

• plamienie lub krwawienie z towarzyszącym bólem brzucha,
• obfitą miesiączkę,
• krwawienia, które występują w czasie spodziewanej miesiączki lub wkrótce po niej.

Widzimy więc, że objawy te nie są charakterystyczne. Z tego względu o ciąży biochemicznej dowiadują się głównie pary, które starają się o dziecko. Wykonują one zwykle test ciążowy z moczu wcześniej niż w terminie spodziewanej miesiączki, kiedy jest to zalecane.

Diagnostyka ciąży biochemicznej

System rezerwacji wizyt online dla małej firmy.

Testuj 30 dni za darmo!

Ciążę biochemiczną rozpoznaje się na podstawie dodatniego wyniku testu β-hCG z krwi lub moczu. Jednak nie dochodzi do utworzenia pęcherzyka ciążowego, który powinien być widoczny w USG w 4 tygodniu ciąży.
Ciążę biochemiczną można stwierdzić na podstawie:

• niskiego piku β-hCG (<100 mIU / ml),
• gwałtownego spadku stężenia β-hCG w moczu lub w surowicy,
• krótkiego opóźnienia rozpoczęcia następnej miesiączki.

Ciąża biochemiczna a in vitro?

Wraz z pojawieniem się technologii wspomaganego rozrodu, do których należy między innymi in vitro, wiele par zmagających się z niepłodnością otrzymało nadzieje na zajście w ciążę. Warto jednak zaznaczyć, że poszczególne etapy z tym związane mogą mieć znaczący wpływ psychologiczny, emocjonalny, fizyczny jak i finansowy na te osoby. In vitro polega na połączeniu komórki jajowej i plemnika poza organizmem matki, a następnie wszczepieniu zarodka do macicy kobiety. Po transferze para musi poczekać na wynik testu β-hCG w surowicy. Oczywiście ciąża może okazać się biochemiczną i zarodek się nie rozwinie. Stwierdzono, że odsetek ciąż biochemicznych wynosi od 18% do 22% wszystkich ciąż zapłodnionych in vitro. Niedawne badania wskazują jednak, że ten odsetek jest niższy niż w przypadku naturalnego poczęcia dziecka. Przyczyna biochemicznej ciąży po in vitro nie została jasno określona. Niektóre badania sugerują, że wynika ona m.in. z niepowodzenia implantacji czy, nieprawidłowości chromosomowych zarodka.

Czy wiesz że: ciąże biochemiczne są dość powszechne i towarzyszą 50-75% wszystkich poronień? Szacuje się, że nawet 30–50% kobiet doświadcza przynajmniej jednej ciąży biochemicznej w okresie rozrodczym.

Najtrudniejszym aspektem ciąży biochemicznej jest początkowa fałszywa nadzieja, jaką niesie pozytywny wynik testu ciążowego po stresującym cyklu leczenia, a następnie poradzenie sobie z druzgocącym rozczarowaniem wynikającym z braku ciąży. Parom często łatwiej jest poradzić sobie z negatywnym wynikiem hCG zamiast początkowego, obiecującego pozytywnego wyniku, który następnie spada.

Ciąża biochemiczna a konflikt serologiczny?

Konflikt serologiczny związany jest z niezgodnością układu Rh płodu i matki. Dochodzi do niego, gdy kobieta ma grupę krwi Rh-, a dziecko odziedziczy po ojcu Rh+. Podczas porodu, gdy krew matki miesza się z krwią płodu to dochodzi do utworzenia przeciwciał skierowanych przeciwko Rh+. W następnej ciąży powodują one niszczenie krwinek czerwonych płodu, co może doprowadzić do jego śmierci. Jednak tej sytuacji można zapobiec, podając w czasie pierwszego porodu matce antyglobulinę, która uniemożliwia utworzenie się tych przeciwciał. W ciąży biochemicznej zarodek jest na bardzo wczesnym etapie rozwoju i nie doszło jeszcze do utworzenia narządów ani łożyska. Z tego powodu nie ma ryzyka powstania konfliktu serologicznego.

Zagrożenia związane z ciążą biochemiczną

Ciąża biochemiczna zwykle nie wywołuje powikłań. Jednak w niewielu przypadkach zarodek nie zostaje wydalony całkowicie. Może być to przyczyną zakażenia wewnątrzmacicznego. Mogą również wystąpić wahania poziomu hormonów płciowych, co wpływa na zdrowie kobiety. Pamiętajmy także o aspekcie psychologicznym par, które borykają się z problemem niepłodności. U takich osób powinniśmy zwrócić na to szczególną uwagę.

Ciąża biochemiczna, co dalej?

W przypadku ciąży biochemicznej nie jest wymagane żadne specjalne leczenie. Po poronieniu powinno się powtórzyć oznaczenie poziomu β-hCG z krwi. Jego poziom zwykle spada bez wprowadzonego leczenia. Jednak może dojść do sytuacji, kiedy będzie on wzrastał, co może świadczyć o występowaniu ciąży pozamacicznej. Należy wtedy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem ginekologiem.

Ciąża biochemiczna a kolejne ciąże?

Ciąża biochemiczna ​​nie ma negatywnego wpływu na przyszłe ciąże. Rokowanie co do przyszłej płodności pozostaje dobre. Co więcej, przerwa w staraniach o dziecko nie jest konieczna. Warto jednak odczekać jeden cykl miesiączkowy. Ponadto ważne są regularne wizyty u ginekologa, który odpowiednio przygotuje kobietę do ciąży.

Zapamiętaj: Konflikt serologiczny związany jest z niezgodnością układu Rh płodu i matki. Dochodzi do niego, gdy kobieta ma grupę krwi Rh-, a dziecko odziedziczy po ojcu Rh+.

Pozytywny wynik β-hCG jest traktowany jako prawdopodobny, ale nie pewny objaw ciąży. W celu jej potwierdzenia konieczna jest wizyta u ginekologa. Pamiętajmy, że ciąża biochemiczna nie stanowi zagrożenia pod kątem przyszłych starań o poczęcie dziecka. Ważne jednak jest aby taka kobieta szczególnie o siebie zadbała przed kolejnymi próbami, prowadziła zdrowy tryb życia i regularnie chodziła na badania do lekarza ginekologa.