Infekcje górnych dróg oddechowych, czyli błony śluzowej gardła i nosa, są bardzo częste. Każdy człowiek doświadczył ich chociaż raz w swoim życiu. Zazwyczaj powodowane są przez infekcję wirusową. Objawy, które wywołują są uciążliwe i nieprzyjemne. Większość z nas próbuje sobie poradzić z nimi używając do tego celu leków zmniejszających wydzielanie komórek błony śluzowej i jej przekrwienie. Ponadto w terapii ciężkiego zapalenia górnych dróg oddechowych z pomocą przychodzą antybiotyki, leki sterydowe, a nawet zabiegi chirurgiczne. Czy istnieje zatem alternatywa dla leków objawowych stosowanych w lekkiej postaci zapalenia górnych dróg oddechowych, która może uchronić nas przed rozwinięciem ciężkiej postaci? Otóż tak. Aktualnie trwają badania nad substancją, która będzie również działała na przyczynę zakażenia. Prowadzi je Doktor Ravi Shrivastava, francuski naukowiec. Odkrył on filmogen i analizuje możliwości jego zastosowania.
Co to jest filmogen?
Filmogen jest to kompleks glicerolu i ekstraktów roślinnych bogatych w taniny. W celu dokładnego wyjaśnienia na czym polega jego działanie, trzeba przedstawić charakterystykę substancji wchodzących w skład tego preparatu i ich zasadę działania. Skuteczność glicerolu związana jest z jego właściwościami. Glicerol ma działanie nawilżające dzięki zdolności do przyciągania i zatrzymywania w swej strukturze cząsteczek wody. Jego roztwór nadaje według doniesień miękkość i elastyczność śluzówki, a efekt odpowiednio nawodnionych komórek jest utrzymywany ze względu na jego zapobiegający wysychaniu charakter. W ten sposób na błonie śluzowej zostaje utworzona kojąca powłoczka, która łagodzi ból oraz stan zapalny. Glicerol jest uważany za nietoksyczny i bezpieczny, oczywiście w odpowiednio dobranych dawkach.
Czy wiesz że: nieżyt nosa jest wywoływany głównie przez wirusy, dlatego w jego leczeniu nie ma potrzeby stosowania antybiotykoterapii?
Drugim składnikiem filmogenu są ekstrakty roślinne bogate w taniny. Taniny, inaczej garbniki, to naturalne substancje wytwarzane w prawie wszystkich częściach rośliny, a mianowicie w nasionach, korzeniach, korze, drewnie i liściach. Mają właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne. Garbniki są znanymi środkami bakteriobójczymi, przeciwwirusowymi i przeciwgrzybiczymi. Łączą się one nieodwracalnie z białkami, z których są zbudowane patogeny, a przez to neutralizują ich działanie. W badaniach wykazano, że na błonę śluzową nosa najlepszymi ekstraktami są te pochodzące z eukaliptusa, rozmarynu, tymianku i mięty, a na błonę śluzową jamy ustnej z winorośli, bzu, soi, bluszczu oraz czarnej porzeczki. Znając już właściwości substancji składowych możemy wywnioskować, że filmogen to nowatorski rodzaj opatrunku w płynie, który dzięki glicerolowi może pokryć i nawilżyć powierzchnię błon śluzowych, jednocześnie eliminując drobnoustroje wywołujące stan zapalny za pośrednictwem obecnych w nim ekstraktów roślinnych.
Zastosowanie filmogenu
Prowadzone są badania, mające na celu odkrycie różnych zastosowań filmogenu. Wykazano, że ma on pozytywne działanie w leczeniu zapalenia zatok o umiarkowanym nasileniu. Skutecznie zmniejsza on uczucie zatkania nosa i ilość tworzącej się wydzieliny.
Stosowano go również na błonę śluzową gardła i jamy ustnej. Wyniki badań są obiecujące, ponieważ filmogen spowodował znaczący spadek ilości bakterii w wydzielinie oraz zmniejszył ból i zaczerwienienie. W badaniach uznano go zatem za skuteczny w leczeniu ostrego zapalenia gardła. Bardzo ciekawym badaniem jest to w którym porównywano działanie roztworu soli fizjologicznej i filmogenu na mokry kaszel. Okazało się, że chociaż regularne i częste stosowanie sprayu z roztworem soli pomogło zmniejszyć objawy mokrego kaszlu to filmogen zauważalnie szybciej wywołał prawie całkowitą regresję wszystkich objawów klinicznych, w dodatku bez żadnych skutków ubocznych.
Filmogen na katar
W literaturze medycznej katar określany jest jako nieżyt nosa. W tej jednostce chorobowej występuje stan zapalny błony śluzowej jamy nosowej, który może być spowodowany infekcją wirusową, bakteryjną lub grzybiczą. Wywołuje on nieprzyjemne objawy takie jak uczucie zatkanego nosa, utrudnione oddychanie czy wyciek wydzieliny. W przypadku najczęściej występującej infekcji wirusowej, patogen wnika do zatok nosowych, infekuje komórki błony śluzowej namnażając się w nich, a uwalniając niszczy zainfekowaną komórkę z wydzieleniem się znacznej ilości wolnych cząstek wirusa do jamy zatoki. W ten sposób atakowane są nowe, zdrowe komórki i infekcja się rozprzestrzenia.
Zapamiętaj: Filmogen może być stosowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią.
Po początkowej infekcji wirusowej istnieje ryzyko nadkażenia bakteryjnego z wytworzeniem się biofilmu bakteryjnego i blokowaniem otworów zatok, co może przekształcić się w ostre lub przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok. Biofilm to substancja złożona z bakterii, białek oraz resztek substancji budującej ścianę komórkową bakterii. Powoduje on obrzęk błony śluzowej. Dochodzi wtedy do blokady ujść zatok, co powoduje uczucie zatkania nosa i utrudnione oddychanie. Biofilm tworzy środowisko podatne na infekcje oraz rezerwuar drobnoustrojów i dlatego powinien być głównym celem leczenia zapalenia błony śluzowej nosa i zatok. Leczenie nieżytu nosa i zatok przynosowych jest jednym z zastosowań filmogenu. Na podstawie wyników badań klinicznych oceniono jego skuteczność działania i wykazano, że zmniejsza dolegliwości związane z katarem. Dzięki glicerolowi, nawilża błonę śluzową jamy nosowej, a za pośrednictwem garbników niszczących drobnoustroje zawarte w biofilmie usprawnia oczyszczanie zatkanych ujść zatok. Jak widzimy działa on nie tylko objawowo lecz także wpływa na przyczynę dolegliwości w trakcie kataru.
Skutki uboczne stosowania filmogenu
Obecnie w wielu badaniach wykazano, że filmogen właściwie nie ma działań niepożądanych. Może być stosowany także przez kobiety w ciąży i karmiące piersią. Zaletą stosowania tej substancji jest niewątpliwie fakt, że można ją stosować przez dłuższy czas nie obawiając się przedawkowania preparatu czy spadku jego skuteczności.
Filmogen jest innowacyjną substancją mającą szereg zastosowań w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. Jego zaletą jest nie tylko zmniejszenie objawów takich jak np. zaczerwienienie czy obrzęk, ale także jego działanie przyczynowe poprzez eliminację drobnoustrojów.